Δεν είναι Δώρο. Είναι καθυστερημένη καταβολή δεδουλευμένων

Μιλάμε συχνά για το Δώρο Χριστουγέννων σαν να καθορίζει το ύψος του ετήσιου μισθού, αν και είναι πασιφανές ότι αυτό που καθορίζει είναι μόνο τον τρόπο καταβολής του

Δώρο

Αν το δώρο Χριστουγέννων δεν είχε καταβληθεί μέχρι το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου, αυτό αποτελεί ποινικό αδίκημα που κινούσε μάλιστα την αυτόφωρη διαδικασία. Προστατεύει αυτό τους εργαζόμενους; Όχι πάντα! Η επιχείρηση που αντιμετώπιζε προβλήματα ρευστότητας, μπορούσε κάλλιστα και νομιμότατα να πληρώσει το Δώρο Χριστουγέννων πολύ νωρίτερα, π.χ. την 1η Δεκεμβρίου, αφήνοντας όμως ταυτόχρονα απλήρωτο τον Νοέμβριο.

Μιλάμε συχνά για το Δώρο Χριστουγέννων σαν να καθορίζει το ύψος του ετήσιου μισθού, αν και είναι πασιφανές ότι αυτό που καθορίζει είναι μόνο τον τρόπο καταβολής του. Είναι ένας τρόπος πληρωμής ιδιαίτερα άδικος για τους εργαζόμενους, γιατί καθυστερούν να λαμβάνουν το 1/6 των δεδουλευμένων αποδοχών τους, από έναν ως εξήμισι  μήνες. Είναι σαν να έχουμε μια έτοιμη πίτσα. Είτε την κόψουμε σε 12 είτε σε 14 κομμάτια, δεν αλλάζει το μέγεθός της. 

Δεν φτάνει που οι εργαζόμενοι πληρώνονται καθυστερημένα. Για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει όλα τα λογιστήρια ανά την Ελλάδα να αφιερώσουν εργατοώρες. Για να πληρωθεί το Δώρο Χριστουγέννων στις 21 Δεκεμβρίου, θα πρέπει να έχει υπολογιστεί πολύ νωρίτερα. Για να γίνει αυτό θα πρέπει πρώτα να υπολογιστεί ο Δεκέμβριος βάσει εκτιμήσεων και όχι πραγματικών περιστατικών. Όταν στη συνέχεια οριστικοποιηθεί ο Δεκέμβριος, αν έχει αποκλίσεις από τον αρχικό υπολογισμό, θα πρέπει να αλλάξει και το Δώρο Χριστουγέννων. Βλέπει ο εργαζόμενος αλλαγή στο Δώρο και αρχίζει να ανησυχεί: υπολογίστηκε σωστά εξ αρχής; 

Αν μάλιστα η μισθοδοσία εντάσσεται σε πρόγραμμα επιδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η γραφειοκρατία εκτινάσσεται. Η επιδότηση γίνεται βάσει συγκεκριμένων ωρών εργασίας, όπου στο ωρομίσθιο συνυπολογίζονται και τα δώρα. Η παραχώρηση που έδωσε πριν δέκα χρόνια περίπου το Υπουργείο Εργασίας να μπορεί η επιχείρηση να υπολογίζει τα δώρα κάθε μήνα, δεν είναι αποδοτική λύση.

Σκεφτείτε να ανακοίνωνε η κυβέρνηση ότι τα δώρα πλέον ενσωματώνονται στον μηνιαίο μισθό. Την ίδια στιγμή όλοι οι μισθωτοί θα έβλεπαν αύξηση στις αποδοχές τους κατά 1/6. Θεωρείτε ειλικρινά ότι θα τους στεναχωρούσε αυτό; Ο κατώτατος μισθός την ίδια στιγμή από 830 ευρώ θα γινόταν 970 ευρώ. Δεν είναι πολύ καλύτερα ο εργαζόμενος, ειδικά ο χαμηλόμισθος, να λαμβάνει τουλάχιστον 120 ευρώ πληρωτέα κάθε μήνα, αντί να περιμένει τα «δώρα»;  

Και όμως. Ενώ η ενσωμάτωση των δώρων στον μηνιαίο μισθό θα ικανοποιούσε τους πάντες, θεωρείται πως όποια κυβέρνηση το αποφασίσει, θα επωμιστεί πολιτικό κόστος. Κατά ένα πολύ περίεργο τρόπο ο φόβος του πολιτικού κόστους εμποδίζει πολύ σωστές μεταρρυθμίσεις, αλλά όχι πολύ λανθασμένες, όπως π.χ. τον τεκμαιρόμενο τρόπο φορολόγησης ατομικών επιχειρήσεων ή τα τσουχτερά πρόστιμα μη διαβίβασης δεδομένων στο e-send, ακόμα και αν πρόκειται για τεχνική βλάβη. 

* Ο Αγαμέμνων  Σταυρόπουλος είναι Οικονομολόγος - Φοροτεχνικός

 
12 0 Bookmark