Είναι όντως εντυπωσιακός ο τρόπος που, σχεδόν διαχρονικά, η ακροδεξιά και η ακροαριστερά συντονίζονται απέναντι στο Ισραήλ, στον εβραϊσμό και στη Δύση γενικότερα. Όταν οι ιστορικές συνθήκες ευνοούν, η αντίθεσή τους γίνεται με τη βία, όταν όμως οι συνθήκες δεν είναι ενθαρρυντικές γίνεται με την προπαγάνδα, τη διαστρέβλωση της ιστορίας και τον εκφοβισμό. Και σχεδόν πάντα, υπό τον μανδύα της υπεράσπισης κάποιου απροσδιόριστου κοινού καλού, το οποίο μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να προασπίσουν.
Προκειμένου να πραγματοποιήσουν μάλιστα τον στόχο τους, χρησιμοποιούν, ειδικά η αριστερά, την ηγεμονία της στην καλλιτεχνική έκφραση και στην ακαδημαϊκή διανόηση, προκειμένου με τη μεν τέχνη να παρεισδύσει στην ψυχή του παρθένου ψυχισμού της νεολαίας, με τον δε ακαδημαϊκό μανδύα να προσδώσει επιστημονικοφανή δικαιολόγηση του αντισημιτισμού.
Προσπαθώντας να βρω αναλογίες, δεν μπορώ παρά να θυμηθώ τη μεν Ρίφενσταλ και τις ταινίες της (υψηλής τεχνικής δεινότητας είναι η αλήθεια, προπαγανδιστικές όμως), όπως και τους επιστήμονες που μιλούσαν για “υπάνθρωπο έθνος”, αναφερόμενοι και η μεν και οι δε, στους Εβραίους. Κοίτα κάτι συμπτώσεις...
Καθώς, όμως, η ενημέρωση στις μέρες μας δεν γίνεται όπως το 1940 ή το 1960 για να ελέγχεται εύκολα, η προσπάθεια απονομιμοποίησης (ακόμα και με τη βία και τον εκφοβισμό) όποιου μέσου ή όποιου ατόμου προσπαθήσει να απαντήσει στα ψεύδη τους, είναι εκ των βασικών όπλων για να επιτευχθεί περιχαράκωση των πεπεισμένων περί της “δαιμονικής φύσεως” των Εβραίων!
Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά ο λόγος για τον οποίο παρεμποδίστηκε δια της βίας και μετ’ επεισοδίων, ένας επικριτής του ισραηλινού πρωθυπουργού από το να μιλήσει σε μία εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου μάλιστα, την οποία εκδήλωση είχε διοργανώσει η πρεσβεία του “ανελεύθερου” και “δικτατορικού καθεστώτος” του Ισραήλ! Απίστευτο!
Σύμφωνα με τους τραμπούκους που σταμάτησαν την εκδήλωση, μία “δικτατορία” διοργάνωσε εκδήλωση στην οποία θα μιλούσε επικριτής της. Και καθώς αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό μιας δικτατορίας, άρχισε η προπαγάνδα του “πραχτορισμού”. Ότι, δηλαδή, ο άνθρωπος που θα μιλούσε κατά του Νετανιάχου στην εκδήλωση καθώς και οι διοργανωτές της, ήταν θύματα της προπαγάνδας ή εγκάθετοι του Ισραήλ. Αστειότητες το λιγότερο.
Είναι βλέπετε δύσκολο για ορισμένους εμποτισμένους με τις στρεβλές ιδέες της αριστεράς να αντιληφθούν ότι εκεί, στη Μέση Ανατολή, υπάρχει ένα κράτος δυτικού τύπου, στο οποίο μπορούν να εκφράζονται όλοι ελεύθερα.
Την ίδια σχεδόν στιγμή, μέσω της σχεδόν καθολικής ηγεμονίας της αριστεράς στην τέχνη, κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision, το τραγούδι του Ισραήλ κυριολεκτικά “θάφτηκε” από τις επιτροπές (προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ, λίγο λιγότερο από το δικό μας και λίγο περισσότερο από της Αυστρίας). Πίστευαν οι εμμονικοί ότι η προπαγάνδα τους θα περνούσε στους πολίτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ισπανία, ο πρωθυπουργός της οποίας κάλεσε σε αποκλεισμό του Ισραήλ από τον διαγωνισμό, μερικές ώρες μετά τον τελικό.
Μην είναι που η Ισπανίδα διαγωνιζόμενη “πάτωσε”; Μην είναι που η ισπανική επιτροπή δεν έδωσε κανέναν βαθμό στο Ισραήλ; Δεν νομίζω... Μάλλον, θα είναι επειδή οι Ισπανοί πολίτες έδωσαν το δικό τους 12άρι στην ισραηλίτισσα διαγωνιζόμενη! Και επιζήσασα της σφαγής της 7ης Οκτωβρίου...
Στην πραγματικότητα η Eurovision, όπως και κάθε δημόσια έκφραση, είναι πεδία στα οποία η αριστερά διεκδικεί σταθερά να έχει, όχι απλώς έκφραση αλλά επιβολή των απόψεών της. Και στην περίπτωση του Ισραήλ, δυσκολεύεται να αποδεχθεί ότι εκεί (μαζί με την Ελλάδα) είναι το σύνορο όπου γίνεται φραγμός στις δυνάμεις που επιθυμούν τη διάλυση της Δύσης όπως την γνωρίζουμε.
Η ακροαριστερά και η ακροδεξιά δεν μπορούν να “ανθίσουν” παρά μόνο μέσα από την καταστροφή. Δεν είναι συμβιωτικοί οργανισμοί, αλλά επιθετικοί φιλοξενούμενοι, οι οποίοι σκοτώνουν τον ξενιστή τους αν δεν αντιμετωπιστούν με πυγμή και αποφασιστικότητα.
Ευτυχώς, οι Ευρωπαίοι πολίτες φαίνεται πως αργά αλλά σταθερά αντιλαμβάνονται το σχέδιο διάλυσης της Δύσης και τον αντισημιτισμό, είτε αυτό το σχέδιο είναι τυλιγμένο με ένα διδακτορικό είτε με μια παρτιτούρα.
Το μέλλον ίσως να είναι καλύτερο από όσο πιστεύαμε.
* Ο Ηλίας Ψυχογιός είναι Σύμβουλος Πληροφορικής
ilpsychogios@gmail.com
