Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι αρωμάτιζαν τα αγάλματά τους - Τι αποκαλύπτει νέα έρευνα

Σύμφωνα με τη μελέτη τα αγάλματα ήταν κάτι περισσότερο από πλάκες και λευκό μάρμαρο για όσους ζούσαν στην αρχαιότητα - Συνήθιζαν να τους βάζουν αρώματα και λάδια

Marble statue of greek god Zeus

Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι αρωμάτιζαν συχνά τα αγάλματά τους, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη.

Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Oxford Journal of Archaeology, αναφέρει πως τα αγάλματα ήταν κάτι περισσότερο από πλάκες και λευκό μάρμαρο για όσους ζούσαν στην αρχαιότητα.

Η Δανή συγγραφέας της μελέτης, η αρχαιολόγος Cecilie Brons, ανέλυσε αρχαία κείμενα και έργα τέχνης, συλλέγοντας στοιχεία που έδειχναν ότι στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, ήταν σύνηθες να βάζουν σε ένα γλυπτό αρώματα και λάδια.

Αν και παλαιότεροι ερευνητές έχουν αποκαλύψει αναφορές σε σχέση με τέτοιες πρακτικές, η Brons διαπίστωσε οι αρχαίοι Έλληνες κυριολεκτικά έβαζαν αρώματα ή αρωματικά έλαια σε σημαντικά αγάλματα.

Το τελετουργικό ήταν μέρος της «κόσμησης», της πρακτικής του «στολισμού» ενός αγάλματος, γράφει η Brons, και δεν περιοριζόταν μόνο σε αγάλματα θεοτήτων. Χρησιμοποιώντας επιγραφές που βρέθηκαν στο νησί της Δήλου, το οποίο φιλοξενεί επίσης αρχαιολογικά στοιχεία σχετικά με την αρωματοποιία, η συντάκτρια καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πρακτική της κοσμήσης περιελάμβανε τη χρήση σφουγγαριών και αρωματικού λαδιού προκειμένου να αλειφθεί το άγαλμα. Τα αγάλματα έτσι θα μύριζαν γλυκά, με αρώματα από τριαντάφυλλα, μέλι, ελαιόλαδο και άλλα αρώματα.

Η μελέτη ήταν μέρος του «Sensing the Ancient World», ενός διεπιστημονικού έργου με επικεφαλής την Brons, η οποία έγραψε ότι το έργο «θα μας κάνει να δούμε και να κατανοήσουμε τη μεσογειακή τέχνη με εντελώς διαφορετικό πρίσμα».

Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι δεν βίωναν τα αγάλματά τους με τον ίδιο τρόπο όπως οι σύγχρονοι θεατές. Αντίθετα, ζωγράφισαν τα αγάλματα για να φαίνονται πιο ζωντανά και μάλιστα τα διακοσμούσαν με κοσμήματα, λουλούδια και άλλα αξεσουάρ. Το αποτέλεσμα ήταν μια πολυαισθητηριακή εμπειρία, εκτιμάται - μια εμπειρία που μπορεί να είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς σε μια διαίρεση χιλιάδων ετών.

«Όταν επιδιώκουμε να προσεγγίσουμε και να κατανοήσουμε την αρχαία εμπειρία των γλυπτών», καταλήγει η Brons, «πρέπει να λάβουμε υπόψη όχι μόνο το οπτικό αλλά και τη φαντασία και τη γνώση μας σχετικά με τις οσφρητικές διαστάσεις και την αρχική αισθητηριακή σκηνοθεσία».

Πληροφορίες συντάκτριας:

Η Erin Blakemore είναι freelance ρεπόρτερ με έδρα το Boulder, Colo., και συχνά συνεργάτης της Washington Post.

Πηγή: skai.gr
6 0 Bookmark