Του Νικόλα Μπάρδη
Οι Στροφάδες, ή τα Στροφάδια όπως τα αποκαλούν, αποτελούν συστάδα νησίδων από δύο μικρά νησιά στο Ιόνιο Πέλαγος, που απέχουν μόλις 27 ναυτικά μίλια από το ακρωτήρι Γεράκι της Ζακύνθου. Η έκτασή τους κυμαίνεται στα 2,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα κι εκεί μπορεί να πάει κάποιος με καραβάκι είτε από τη Ζάκυνθο, είτε από το Κατάκολο Ηλείας. Το μεγαλύτερο και νοτιότερο από τα δύο νησιά ονομάζεται Σταμφάνη και το μικρότερο Άρπυια. Οι Στροφάδες είναι γνωστές για το μεγάλο φυσικό τους κάλλος, την πλούσια βλάστηση και τα σπάνια είδη αποδημητικών πουλιών που φιλοξενούν, αλλά και για την πολυκύμαντη ιστορία τους. Τα νησιά αυτά αποτελούν μέρος του Θαλάσσιου Πάρκου της Ζακύνθου και κάποτε τα θεωρούσαν ως τα πιο εύφορα στην Ελλάδα, ενώ σ’ όλη την έκτασή τους υπάρχουν διάσπαρτοι πολλοί κέδροι.
Σύμφωνα με την μυθολογία, όταν η Άρπυια Ωκυθόη κυνηγούσε τους γιους του Βορέα, Ζήτη και Καλάι, φτάνοντας πάνω από τα νησιά άλλαξαν κατεύθυνση γυρίζοντας πίσω για να συναντήσουν τους Αργοναύτες. Έτσι τα νησιά ονομάστηκαν Στροφάδες. Πρόκειται βέβαια για λαϊκή ετυμολογία βασισμένη σε ομοηχίες λέξεων. Στο νησί επικρατούσαν και επικρατούν σε ορισμένες εποχές θυελλώδεις άνεμοι με τη μορφή ανεμοστρόβιλου, τους οποίους οι αρχαίοι προσδιόριζαν με τη φράση «στροφάδες άελλαι».
Στη νήσο Σταμφάνη βρίσκεται και ένα εμβληματικό Καστρομονάστηρο με τείχος ύψους 25 μέτρων, που είναι αφιερωμένο στην Παναγία «Πάντων Χαρά» και τον Άγιο Διονύσιο.
Η παράδοση λέει, πως το μοναστήρι χτίστηκε το 1241 από την αυτοκράτειρα του Βυζαντίου Ειρήνη. Ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Η' Παλαιολόγος ανακαίνισε το μοναστήρι γύρω στο 1440. Το καθολικό της μονής, ο Ναός της Θείας Μεταμορφώσεως, βρίσκεται μέσα στον πύργο της Μονής, πράγμα μοναδικό για Ορθόδοξο μοναστήρι. Το 1530 (ή το 1538), το μοναστήρι δέχτηκε την επίθεση των Σαρακηνών, οπότε σφαγιάζονται οι Πατέρες της Μονής. Μετά από αυτήν τη συμφορά το μοναστήρι αρχίζει σιγά – σιγά να επανδρώνεται ξανά. Εκεί έζησε κάποτε και ο Άγιος Διονύσιος. Όσοι καταφέρνουν να φτάσουν στο νησί θα δουν τον κενό τάφο του Αγίου Διονυσίου και το ιστορικό μοναστήρι που στέκει ακόμη όρθιο, παρά τις φθορές του χρόνου και την έντονη σεισμική δραστηριότητα της περιοχής.
Γύρω στο 1717 το μοναστήρι λεηλατήθηκε από μουσουλμάνους πειρατές και μερικά κειμήλιά του βρέθηκαν να πωλούνται στην Μικρά Ασία. Τότε, κάποιοι Πάτμιοι καραβοκύρηδες αγόρασαν την τιμώμενη εικόνα της Παναγίας «Πάντων Χαρά» κι αφού τη μετέφεραν στην Πάτμο, κάλεσαν έναν αγιογράφο να την απεικονίσει σε τοιχογραφία μέσα στον ναό του Αγίου Βασιλείου. Στη συνέχεια την έστειλαν πίσω στο σπίτι της, στις Στροφάδες. Πάνω από τις καμπάνες του μοναστηριού βρίσκεται ανάγλυφη η Παναγία και σκηνές από τη μοναστική ζωή. Η δεύτερη και μικρότερη νησίδα Άρπυια βρίσκεται βορειότερα και χωρίζεται από τη Σταμφάνη με επικίνδυνα αβαθή, που κρύβουν σκόπελους και ύφαλους.
Στις Στροφάδες βρίσκεται και ένας εντυπωσιακός και άκρως γραφικός Φάρος. Κατασκευάστηκε το 1829 στο μεγαλύτερο από τα δύο νησιά του συμπλέγματος των Στροφάδων, από Άγγλους μηχανικούς που είχε προσλάβει η Ιόνιος Επτανησιακή Πολιτεία. Ο πύργος του είναι τετραγωνικής διατομής και το ύψος του αγγίζει τα 11 μέτρα. Έχει εστιακό ύψος 39 μέτρα και βρίσκεται στη βορειοδυτική ακτή της νήσου Σταμφάνης των Στροφάδων. Στο Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο εντάχθηκε το 1864, μετά την προσάρτηση των Επτανήσων στην Ελλάδα. Στη κορυφή του πύργου έχουν τοποθετηθεί ηλιακά πάνελ, που τροφοδοτούν με ενέργεια τον μηχανισμό του, ενώ δίπλα ακριβώς από τον πύργο στέκει η ερειπωμένη πια κατοικία των φαροφυλάκων. Το εν λόγω κτιριακό συγκρότημα ανήκει στην Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού. Το ηλιοβασίλεμα από αυτό το σημείο του νησιού είναι μαγικό!
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
