Τραπεζικά Δ.Σ. και... κόκκινες γραμμές
Ανατροπές έρχονται από το φθινόπωρο στη λειτουργία των εγχώριων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Όχι, δεν πρόκειται για capital controls 2.0, αλλά για «εσωτερικούς κανόνες», σκληρούς και με ευρωπαϊκή σφραγίδα, που βάζουν στο μικροσκόπιο τις σχέσεις εξουσίας, τα δάνεια και τα επενδυτικά προϊόντα, αλλά και τα... κονέ των Διοικητικών Συμβουλίων.
Από 1η Οκτωβρίου, οι τράπεζες της χώρας καλούνται να συμμορφωθούν με το νέο, ενισχυμένο πλαίσιο εποπτείας, σύμφωνα με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών. Ουσιαστικά αναβαθμίζεται το πλαίσιο εποπτείας για τη διαχείριση κινδύνων στις τράπεζες, στον δανεισμό και -κυρίως- στις υποχρεώσεις και τις διασυνδέσεις των μελών των Δ.Σ.
Στην πράξη; Οι Επιτροπές Εσωτερικού Ελέγχου και Διαχείρισης Κινδύνων αποκτούν πιο ενεργό ρόλο, με ρητή εντολή: να εντοπίζουν και να κόβουν μαχαίρι κάθε πιθανή σύγκρουση συμφερόντων. Γιατί στο εξής, το να δίνει η τράπεζα δάνειο σε μέλος του Δ.Σ. ή σε πρόσωπο «ημέτερο» δεν θα περνά έτσι απλά.
Χρηματοδοτήσεις, leasing, αγοραπωλησίες, εγγυήσεις -όλα στο φως. Γιατί όταν η τράπουλα μοιράζεται εσωτερικά, οι κανόνες πρέπει να είναι όχι απλώς αυστηροί, αλλά και διαφανείς. Το ζητούμενο είναι η εναρμόνιση. Το στοίχημα; Να μην μείνει στα χαρτιά.
Αλλιώς, όπως συμβαίνει συχνά στην ελληνική πραγματικότητα, το πρόβλημα δεν είναι ο κανονισμός. Είναι ποιος τον εφαρμόζει. Και -κυρίως- σε ποιους.
Όταν η αριστεία παίρνει το αεροπλάνο για τα ξένα
Την ώρα που οι τράπεζες προετοιμάζονται για νέους κανόνες και ευρωπαϊκή εποπτεία, η ελληνική πραγματικότητα επιμένει να θυμίζει πως ένα από τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα είναι ποιος μένει και ποιος φεύγει.
Η τελευταία έκθεση της Κομισιόν δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: σχεδόν 1.300.000 Έλληνες έχουν φύγει από τη χώρα τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή πάνω από το 10% του πληθυσμού. Η σύγκριση με τις μαζικές μεταναστεύσεις των δεκαετιών του ’50 και του ’60 είναι αναπόφευκτη -με μία ουσιώδη διαφορά: τότε έφευγαν ανειδίκευτοι. Τώρα η πλειονότητα είναι άτομα υψηλής εκπαίδευσης και με επαγγελματική κατάρτιση, που μπορούν να σταδιοδρομήσουν στο εξωτερικό και που δεν βρίσκουν αντίστοιχες δουλειές στην Ελλάδα.
Πτυχιούχοι, νέοι επιστήμονες, επαγγελματίες με εξειδίκευση και σπουδές σε ΑΕΙ -όλοι αυτοί που το ελληνικό σύστημα (λέμε τώρα) υποτίθεται ότι επένδυσε για να τους αξιοποιήσει. Και τελικά τους εξάγει, χωρίς επιστροφή.
Η έκθεση μιλά ξεκάθαρα για απώλεια αποθέματος πτυχιούχων που δεν αναπληρώνεται. Μαζί με την υπογεννητικότητα και τη δημογραφική γήρανση, το σκηνικό είναι μαύρο.
Το ερώτημα παραμένει: Ποιος μένει για να δουλέψει, να καινοτομήσει, να χτίσει, να αποδώσει;
Γιατί όταν οι ικανοί φεύγουν, δεν φτιάχνεις κράτος. Φτιάχνεις βιτρίνα.
Τοπικά προϊόντα, παγκόσμια θύματα
Οι δασμοί Τραμπ -κατά πώς φαίνεται- ήρθαν για να μείνουν και αφήνουν πίσω τους περισσότερα από πολιτικές εντάσεις και εμπορικούς πολέμους. Αφήνουν και άδεια ράφια. Ή μάλλον ράφια χωρίς Κρήτη, Λευκωσία, Πάρμα, Προβηγκία και Δουβλίνο.
Το πλήγμα δεν αφορά τις πολυεθνικές που ξέρουν να ξεγλιστρούν. Αυτές μπορούν -αν χρειαστεί- να στήσουν εργοστάσιο στην Αμερική, να αλλάξουν συσκευασία ή χώρα παραγωγής. Τι γίνεται όμως με προϊόντα που έχουν γεωγραφική ονομασία προέλευσης; Το κρητικό ελαιόλαδο δεν φτιάχνεται αλλού. Ούτε η παρμεζάνα Πάρμας μπορεί να φτιαχτεί στην Καλιφόρνια. Ούτε το ιρλανδικό ουίσκι, ούτε το κυπριακό χαλούμι. Κι αναφέρουμε μερικά από τα προϊόντα που θα δεχθούν σημαντικό χτύπημα.
Η γεωγραφική ονομασία προέλευσης είναι εγγύηση ποιότητας. Σημαίνει ότι ένα προϊόν είναι αυτό που είναι μόνο εκεί που γεννήθηκε. Και σημαίνει επίσης ότι δεν μπορεί να τυλιχθεί εύκολα σε άλλο περιτύλιγμα.
Η Κομισιόν μιλά για σημαντικό πλήγμα. Οι παραγωγοί μιλούν για αδιέξοδο. Και η μόνη ρεαλιστική απάντηση είναι η εύρεση εναλλακτικών αγορών. Υπάρχει όμως ένα σημαντικό πρόβλημα: οι αγορές δεν ανοίγουν τόσο εύκολα όσο κλείνουν.
Κι έτσι, τα τοπικά προϊόντα βρίσκονται στη δίνη μιας παγκόσμιας μάχης, χωρίς να έχουν πού να πάνε. Κι αυτό όχι γιατί δεν αξίζουν.
Επενδυτικό σάλτο της Γερμανίας για να γυρίσει το παιχνίδι
Θα συνεχίσουμε με τους δασμούς του Αμερικανού προέδρου και θα ταξιδέψουμε στη Γερμανία. Υπό την καθοδήγηση του καγκελάριου Όλαφ Μερτς, η «ατμομηχανή» της ευρωπαϊκής οικονομίας παίρνει μπροστά με ένα μαζικό επενδυτικό σχέδιο που ξεπερνά τα 100 δισ. ευρώ. Πάνω από 60 γερμανικές εταιρείες, ανάμεσά τους κολοσσοί όπως η Siemens και η Deutsche Bank, ενώνουν δυνάμεις για να αναστρέψουν τη στασιμότητα που πλήττει τη χώρα εδώ και χρόνια.
Η κίνηση αυτή δεν είναι τυχαία. Έρχεται ως καίρια απάντηση στους δασμούς που επέβαλε η κυβέρνηση Τραμπ, οι οποίοι απειλούν να πλήξουν τις εξαγωγές και να ανατρέψουν ισορροπίες στην παγκόσμια αγορά. Η Γερμανία, αντί να παραδοθεί στον προστατευτισμό, απαντά με επενδυτικό πόλεμο, στέλνοντας μήνυμα ότι η ευρωπαϊκή μηχανή δεν θα μείνει αδρανής.
Σε μια κρίσιμη στιγμή, το Βερολίνο επιλέγει να παίξει δυνατά και να θέσει τις βάσεις για ένα νέο ξεκίνημα, με το βλέμμα στραμμένο στην υπεράσπιση των συμφερόντων της Ευρώπης.
Χωρίς φρένο το Airbnb
Πολύ δυνατά παίζει μπάλα και το Airbnb. Η αγορά βραχυχρόνιας μίσθωσης στην Ελλάδα συνεχίζει ακάθεκτη καθώς μέσα σε τέσσερα χρόνια υπερδιπλασιάστηκε. Οι μισθώσεις από τα 3,2 εκατ. το 2021, φέτος εκτινάχθηκαν στα 8 εκατ.
Η μεγαλύτερη ώθηση δόθηκε το 2023, με ετήσια αύξηση 15% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Οι αλλοδαποί επισκέπτες κυριαρχούν με συντριπτικό ποσοστό 84,2%, αφήνοντας μόλις το 15,8% των κρατήσεων στην εγχώρια ζήτηση.
Το 60% των κρατήσεων συγκεντρώνεται στους μήνες Ιούνιο έως Οκτώβριο, ενώ στο τοπ 5 των περιφερειών με τη μεγαλύτερη δραστηριότητα βρίσκονται: Αττική, Νότιο Αιγαίο, Κεντρική Μακεδονία, Κρήτη και Ιόνια Νησιά.
Η ελληνική αγορά Airbnb συνεχίζει ακάθεκτη, παρά τις συζητήσεις για ρύθμιση ή περιορισμούς, ενισχύοντας τον τουρισμό αλλά και πυροδοτώντας συζητήσεις για επιπτώσεις στην αγορά κατοικίας.
Η Ελένη Βιτάλη στα... πρακτικά της Βουλής
Και για κλείσιμο, πάμε να... πιάσουμε ένα μουσικό «ενσταντανέ» από τη χθεσινή μπαρουτιασμένη συνεδρίαση στη Βουλή για την υπόθεση Καραμανλή και τα Τέμπη.
Παρά το έντονα πολωμένο κλίμα της συζήτησης την παράσταση επιχείρησε να κλέψει -και για πολλούς τα κατάφερε- η βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας, Τζώρτζια Κεφαλά. Η πρώην τραγουδίστρια των «Μπλε» επέλεξε ένα διαφορετικό κλείσιμο της ομιλίας της, τραγουδώντας εκ του βήματος ένα «ωραίο τραγούδι» όπως τόνισε - και θα συμφωνήσω - της Ελένης Βιτάλη.
«Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας
Κι ο γιος μου τ' ανταλλακτικό
Θα 'ναι εντάξει μια ζωή στη δούλεψή σας
Είναι από άριστο υλικό»,
τραγούδησε η βουλευτής, απευθυνόμενη κυρίως προς τα γαλάζια έδρανα. Μάλιστα, την Τζώρτζια Κεφαλά διαδέχθηκε στο βήμα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστος Γιαννούλης. «Είναι εξαιρετική η παρέμβαση της Τζώρτζιας. Τη χειροκροτούμε», τόνισε.
Στο μεταξύ, ο Κώστας Καραμανλής παρακολουθούσε ήρεμος. Ίσως να σιγοτραγουδούσε κι εκείνος. Άλλο τραγούδι...
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
