Ο Ντόναλντ Τραμπ η... δική μας Αμάλ και ο «θαυμάσιος» Μάο 

Η συνάντηση στην Αίγυπτο για τη Μονή Σινά, ή άλλο το λιβάνι, άλλο τα οικόπεδα - Επιστροφές, καταστροφές και ενοίκια

"Απαγορεύεται η είσοδος"

Ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται πως έπιασε ξανά δουλειά με το προσφιλέστατο genre των «απαγορεύσεων εισόδου». Στο νέο επεισόδιο του reboot του «Muslim Ban», οι υπήκοοι 12 χωρών απαγορεύεται να πάνε στις ΗΠΑ, ενώ μερικές ακόμη χώρες βρίσκονται σε λίστα... αναμονής.

Τραμπ απαγόρευση

Φυσικά, δεν πρόκειται για ρατσισμό, μην το παρεξηγήσετε. Είναι για την… εθνική ασφάλεια. Κι αν σας φαίνεται περίεργο που η Αίγυπτος δεν είναι μέσα ενώ ένας Αιγύπτιος φέρεται να ευθύνεται για επίθεση στο Κολοράντο, απλά δεν είστε ακόμα Τραμπ-ικά εκπαιδευμένοι στη γεωπολιτική.

Εν τω μεταξύ, εξαιρούνται λέει όσοι έχουν πράσινη κάρτα, αθλητές Ολυμπιακών και... «περιπτώσεις ειδικού ενδιαφέροντος». Που μεταφράζεται: αν παίζεις μπάλα ή είσαι celebrity, welcome. Οι υπόλοιποι, περάστε από την πίσω πόρτα — αν υπάρχει.

Υπάρχουν και εξαιρέσεις βέβαια - αν είσαι σύζυγος Δημοκρατικού αντιτραμπιστή... Ο λόγος για τη «δική» μας δραστήρια Βρετανολιβανέζα δικηγόρο Αμάλ Κλούνεϊ – Αλαμουντίν, σύζυγο του αστέρα Τζορτζ Κλούνεϊ (είχε κάνει μια περατζάδα και από τη χώρα μας για τη διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα). Η δικηγόρος είναι αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο να της απαγορευτεί η είσοδος στις ΗΠΑ, εξαιτίας της εργασίας της στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο βάσει διατάγματος του Αμερικανού προέδρου. 

Μαζί με το σλόγκαν «Make America Great Again», μάλλον θα χρειαστεί και ένα δεύτερο: «όσοι περισσεύετε, μένετε στην απ’ έξω». Ο Τραμπ δεν κρύβει τις συμπάθειές του... και σίγουρα δεν κρύβει τις αντιπάθειες. 

Άλλο το λιβάνι, άλλο τα οικόπεδα

Στο Κάιρο πήγαν να... μον(ι)άσουν, αλλά τελικά το μόνο που επιβεβαιώθηκε είναι η απόσταση. Όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά και νομικά, πολιτισμικά και ιδιοκτησιακά. Οι εκπρόσωποι της ελληνικής και αιγυπτιακής πλευράς κάθισαν στο τραπέζι για να λύσουν το θέμα της Μονής Σινά, αλλά μάλλον έφυγαν με πιο πολλά ερωτήματα απ’ όσα πήγαν.

Κι ενώ η ελληνική πλευρά πήγε με Ευαγγέλια, μνήμες UNESCO και φωτογραφίες μοναχών, η άλλη πλευρά άνοιγε excel με τίτλους ιδιοκτησίας και σενάρια τουριστικής ανάπτυξης. «Ναι μεν να ανάβετε τα καντήλια σας, αλλά να ξέρετε πως το μοναστήρι είναι δικό μου», ήταν λίγο-πολύ το κλίμα. Σαν να λέμε: μπορείτε να λειτουργείτε, αλλά μη νομίζετε κιόλας...

Ακουσα ότι από αιγυπτιακής πλευράς υπήρχε εντυπωσιακά υψηλή παρουσία νομικών – και όχι, δεν ήταν για να λύσουν θεολογικούς γρίφους. Όπως φαίνεται, η πρόσφατη δικαστική απόφαση δεν ήταν τυχαία: έχει φαρδιά-πλατιά τη σφραγίδα μιας οικονομικής στόχευσης που βλέπει τα ακίνητα της Μονής σαν επενδυτικό «φιλέτο» σε δύσκολους καιρούς.

Από την άλλη, στην Αθήνα ίσως και αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι η ιστορία δεν σώζεται μόνο με αρχαιοπρεπείς εκκλήσεις για «προστασία του status quo». Γι’ αυτό και μένει να φανεί τι μέλλει γενέσθαι.

Million dollar question: Κρατά χαμηλούς τόνους η Αθήνα ή στο τραπέζι μπαίνουν πλέον πιο αιχμηρά όπλα – από διεθνοποίηση της υπόθεσης μέχρι και σενάρια για πάγωμα ευρωπαϊκών κονδυλίων προς την Αίγυπτο. 

Γιατί όσο κι αν θες να το παίξεις «καλός γείτονας», κάποια στιγμή πρέπει να θυμίσεις και ότι δεν είσαι και κορόιδο.

Ο Μυτιληναίος, ο Βόλος και τα Leopard – ή αλλιώς: όταν η άμυνα συναντά την ανάπτυξη

Μια φορά κι έναν καιρό, ο Βόλος ήταν συνώνυμο της τσιπούρας και της αποβιομηχάνισης. Τώρα; Leopard, Patriot και Belharra κατασκευάζονται εκεί. Και πάνω απ’ όλα, κατασκευάζεται εικόνα.

Γιατί μπορεί χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης να περιόδευσε στη Μαγνησία με πολιτικά μηνύματα για τις αμυντικές δαπάνες και τις ευρωπαϊκές συμπαραγωγές, όμως την παράσταση την έκλεψε άλλος: ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, που τον ξενάγησε προσωπικά στο «στρατηγείο» του, τις εγκαταστάσεις της Metlen.

Και τι δεν ακούστηκε: από τη δέσμευση για «25% εγχώρια συμμετοχή σε κάθε εξοπλιστικό», μέχρι το ευρωπαϊκό δόγμα του «τα λεφτά των Βρυξελλών να μένουν στην ήπειρο και όχι να τα τσεπώνουν οι Αμερικάνοι». Καλά όλα αυτά, αλλά στο βάθος, το πραγματικό μήνυμα ήταν πιο κοφτό: αν υπάρχει μια επιχείρηση που μπορεί να μετατρέψει την αμυντική βιομηχανία σε εθνικό success story, αυτή είναι… γνωστή.

Η Metlen δεν έστησε απλώς μια μονάδα στον Βόλο· έστησε ένα οικοσύστημα και η κυβέρνηση έστησε από δίπλα ένα πολιτικό αφήγημα. Κάποιοι στο Πεντάγωνο, πάντως, ψιθυρίζουν πως «η παραγωγή εξελίσσεται γρηγορότερα από τη στρατηγική» - και πως δεν αποκλείεται η πρώτη πραγματική μάχη να δοθεί όχι σε κάποιο μέτωπο, αλλά σε διαγωνισμό...

Όσο για τον κ. Μυτιληναίο; Δεν είπε πολλά, αλλά δεν χρειάστηκε. Το βλέμμα, η υποδοχή και τα εργοστάσια είπαν ήδη όσα χρειαζόταν: το μέλλον γράφεται στη βιομηχανική ζώνη, με λίγη πατρίδα, πολλή Ευρώπη -και καθόλου τύχη.

«Επιστροφές καταστροφές»

Φωτιές έχει ανάψει η περιβόητη «επιστροφή ενοικίου», με αποτέλεσμα να βγουν τα μαχαίρια μεταξύ ιδιοκτητών ακινήτων και ενοικιαστών. Στέλεχος του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών επισκέφθηκε φιλικό σπίτι για πάρτι γενεθλίων και μπαίνοντας στην πολυκατοικία έπεσε πάνω σε καβγά: 

– «Εγώ θα δηλώσω ότι σου δίνω 600», έλεγε ο νοικάρης.
– «Ούτε να το σκέφτεσαι. Θα το αφήσουμε 300 όπως το είχαμε μέχρι σήμερα», απαντούσε ο ιδιοκτήτης, που συμπλήρωσε με νόημα: «Δεν φτάνει που στο δίνω σχεδόν τζάμπα, θες να το δηλώσουμε κιόλας;».

Και κάπου εκεί λίγο έλειψαν να πιαστούν στα χέρια…. Το στέλεχος του ΥΠΕΘΟ κάτι σημείωνε πάντως την ώρα που τα άκουγε όλα αυτά… Αν ήταν για το περιστατικό ή για τούρτα γενεθλίων, άγνωστο...

Όπως έλεγε πάντως ο δημοφιλής αοιδός: 

«Επιστροφές καταστροφές
Έχω για σένανε κάνει πολλές 
Κι οι αντοχές γίναν κλωστές
Πόσο ν' αντέξουνε σπάσαν κι αυτές»

Αγροτικό θρίλερ στο Μαξίμου

Κι αν η επιστροφή ενοικίου έχει δημιουργήσει εντάσεις μεταξύ εκμισθωτών και μισθωτών, το σκάνδαλο στον ΟΠΕΚΕΠΕ να δείτε τι έχει κάνει στο Μέγαρο Μαξίμου. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι αποκαλύψεις, αλλά τα εσωκομματικά μαχαιρώματα που τις συνοδεύουν. Πρώην και νυν του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης όχι απλώς μιλούν ο ένας με τα… «καλύτερα» λόγια για τον άλλο, αλλά μοιάζει να έχουν «απασφαλίσει», φτάνοντας στο σημείο να διοχετεύουν και στοιχεία. Και καθώς υπουργικά κεφάλια δύσκολα θα πέσουν, οι γενικοί γραμματείς φαίνεται πως παίζουν ήδη το παιχνίδι «μουσικές καρέκλες». Χωρίς τη μουσική, όμως. 

Πάντως ο ΟΠΕΚΕΠΕ, ο οποίος μετρά 24 χρόνια ζωής, μέχρι να έρθει η ώρα να φαγωθεί επισήμως από την ΑΑΔΕ, "ήταν ανέκαθεν ιστορία μου αμαρτία μου" για τους παροικούντες την πλατεία Βάθη. 

Ακίνητα, δάνεια και… τράπεζες σε αναβρασμό  - Ακίνητα, δάνεια και... Μάο 

Σε αρκετά ανοιχτά μέτωπα είναι παγιδευμένο το εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Από τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο και τα εγκλωβισμένα ακίνητα στα χαρτοφυλάκια των servicers, μέχρι την πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου για τον υπολογισμό του επιτοκίου στις δόσεις δανείων του ν. Κατσέλη η λίστα είναι μεγάλη — και οι εκκρεμότητες πολλές. 

Το πρόσφατο «ραντεβού» του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκου Πιερρακάκη με τους εκπροσώπους των servicers έγινε με... κλειστά μικρόφωνα. Επίσημα δεν ειπώθηκε τίποτα, με όλους τους εμπλεκομένους να τηρούν «σιγή ιχθύος». Όλα δείχνουν, όμως, πως «κάτι ψήνεται». Οι κεραίες μας είναι ανοιχτές για τυχόν ανακοινώσεις. «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση» που έλεγε και ο λαοπρόβλητος Μάο Τσετούνγκ. Το αν και πόσο θαυμάσια είναι θα φανεί οσονούπω. 

Η Εθνική ψάχνει (;)… ασφαλή λιμάνια

Και μιας και είμαστε στο πεδίο των τραπεζών να μην ξεχάσουμε να πούμε και δυο λόγια για την Εθνική Τράπεζα για την οποία πολλά ακούστηκαν όσον αφορά στις προθέσεις της για εξαγορά πρωτίστως της Interamerican και δευτερευόντως της Groupama και της Generali. Όλα αυτά βεβαίως εκπορεύονται με φόντο την ανάγκη της τράπεζας να καλύψει το κενό που θα δημιουργηθεί στην εποχή… μετά την Εθνική Ασφαλιστική, η οποία σύντομα περνά και τυπικά κάτω από την «ομπρέλα» της Τράπεζας Πειραιώς. 

Ανεπισήμως πάντως η Εθνική διαψεύδει τα περί πρόθεσης εξαγοράς των εν λόγω ασφαλιστικών εταιρειών, μένει βεβαίως να το κάνει και επισήμως. Δεν αποκλείεται ωστόσο, αυτό που επιδιώκει να είναι μια εμπορική συμφωνία διανομής ασφαλιστικών προϊόντων και όχι η εξαγορά…

Πηγή: skai.gr
13 0 Bookmark