Ένα το Χελιδόνι στην Τρίπολη

Χρυσές μπίζνες με τον χαλκό -Μια λαμπάδα στο μπόι του Τραμπ -Οι μισοί Έλληνες δεν αντέχουν οικονομικά ούτε μια εβδομάδα διακοπών

Ένα το Χελιδόνι στην Τρίπολη

Καλά όλα, λένε οι διπλωματικοί κύκλοι: τα μηνύματα καλής γειτονίας, οι γεωπολιτικές φιλοφρονήσεις, τα αισθήματα ειρήνης που εξέπεμψε χθες ο Γιώργος Γεραπετρίτης από την Τρίπολη της Λιβύης. Όμορφα και πολιτισμένα -σχεδόν ειδυλλιακά.

Όμως, «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή», όπως έγραφε ο Ελύτης -και όπως παραδέχεται και άνθρωπος με βαθιά γνώση των διεθνών σχέσεων.

Διότι το ταξίδι ήταν μεν σωστό, αλλά τίποτα παραπάνω από ένα πετραδάκι στο θεμέλιο οικοδόμημα των ελληνολιβυκών σχέσεων. Και αυτό, αν δεν παρασυρθεί στην πρώτη γεωπολιτική κατολίσθηση.

Γιατί ας μην έχουμε αυταπάτες: η κυβέρνηση της Τρίπολης δεν μπορεί από μόνη της να οδηγήσει τη Λιβύη στη Χάγη. Άλλοι οι παίκτες, άλλη η σκακιέρα -και το παίγνιο, μαραθώνιος.

Ή μάλλον, μαραθώνιος με εμπόδια. 

Χρυσές μπίζνες με τον χαλκό

Κι ενώ στη Λιβύη μετρούσαμε χελιδόνια και πετραδάκια στο γεωπολιτικό οικοδόμημα, αλλού γίνονται δουλειές. Χρυσές. Κυριολεκτικά.

Το πιο καλό το arbitrage γίνεται πάνω στον χαλκό οοοοο.

Όχι, δεν είναι επιτυχία του αείμνηστου Ζαμπέτα.

Θα μπορούσε όμως να είναι το νέο σουξέ των traders.

Αμέσως μετά την ανακοίνωση Τραμπ για δασμούς 50% στο χαλκό, η τιμή του στο αμερικανικό χρηματιστήριο Comex εκτοξεύτηκε πάνω από 10%.

Την ίδια ώρα, η τιμή στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου παρέμενε περίπου 25% πιο χαμηλή.

Τι κάνουν λοιπόν οι traders; Αγοράζουν φθηνά στην Αγγλία, στέλνουν ακριβά στις ΗΠΑ, και γεμίζουν τα ταμεία.

Το πιθανό κέρδος; Υπολογίζεται σε πάνω από 300 εκατομμύρια δολάρια.

Άντε και καλές δουλειές...

Μια λαμπάδα στο μπόι του Τραμπ

Και μια και πιάσαμε τους traders ας ασχοληθούμε λίγο ακόμη μαζί τους. Αφού, λοιπόν, χτύπησαν τα ταμεία με τον χαλκό, κάποιοι ανάβουν και μια λαμπάδα στον Τραμπ -στο μπόι του, παρακαλώ. Γιατί μπορεί οι traders να έκαναν μπίζνες με τον χαλκό, αλλά τα πραγματικά «παραγωγικά» χαμόγελα ήρθαν αλλού: στα ψηφιακά πορτοφόλια.

Στις 5 Νοεμβρίου 2024, η τιμή του bitcoin ήταν κάτω από τα 70.000 δολάρια. Την επόμενη μέρα, με την επανεκλογή Τραμπ, τα ξεπέρασε.

Λίγες εβδομάδες μετά, το bitcoin πέρασε τις 100.000. Τον Ιούλιο, μόλις ο πρόεδρος ξεκίνησε να μοιράζει επιστολές για δασμούς, έκανε νέο ρεκόρ: πάνω από 118.000.

Και αυτή τη Δευτέρα, ξεπέρασε τις 123.000 δολάρια, πριν πάρει μια ανάσα την Τρίτη.

Ο Ντόναλντ Τραμπ, φανατικός υποστηρικτής των crypto, έχει λανσάρει και δικό του νόμισμα, ενώ πολλά μέλη της οικογένειας επενδύουν στον χώρο -άλλοι πιο διακριτικά, άλλοι σαν να πουλούν branded καπέλα με κάθε αγορά.

Το όνειρό του; Να γίνει η Αμερική η πρωτεύουσα των κρυπτονομισμάτων. Κι αυτό το όνειρο έχει δώσει τεράστια ώθηση στον κλάδο.

Το αν το bitcoin θα πάει στο φεγγάρι ή στα αζήτητα, εξαρτάται από τις «ορέξεις» του προέδρου.

Και επειδή Τραμπ είναι αυτός, το μόνο σίγουρο είναι πως… καμία πρόβλεψη δεν είναι ασφαλής.

Οι μισοί Έλληνες δεν αντέχουν οικονομικά ούτε μία εβδομάδα διακοπών 

Την ώρα που κάποιοι βγάζουν εκατομμύρια από τον χαλκό και στήνουν πανηγύρια στα crypto, οι μισοί Έλληνες δεν μπορούν να πάνε ούτε μια εβδομάδα διακοπές. Όχι στο Μαϊάμι -ούτε μέχρι την Αίγινα. 

Το 2024, το 27% του πληθυσμού της ΕΕ δεν είχε τη δυνατότητα να αντέξει οικονομικά το κόστος μιας εβδομάδας διακοπών. Στη Ρουμανία, το ποσοστό φτάνει το 58,6%. Στην Ελλάδα, ακολουθούμε… με άνεση: 46,0%. Δηλαδή, σχεδόν ένας στους δύο. (Για την ιστορία ακολουθούν Βουλγαρία με 41,4% και Ουγγαρία με 39,3%). 

Και όχι, δεν μιλάμε για πολυτελή resort. Μιλάμε για λίγες μέρες μακριά από τη δουλειά, τη ζέστη και το άγχος.

Στον αντίποδα βρίσκουμε το Λουξεμβούργο όπου μόλις το 8,9% του πληθυσμού δεν καταφέρνει να πάει διακοπές και τη Σουηδία που έχει λίγο πιο αυξημένο ποσοστό στο 11,6%.

Το χάσμα τεράστιο. Κάποιοι μετράνε κρυπτονομίσματα, άλλοι μετράνε σεντ για εισιτήριο ΚΤΕΛ.

Όσο για το ελληνικό «όνειρο διακοπών»; Μάλλον φετινό είδος προς εξαφάνιση.

«Να κάνετε ό,τι σας φωτίσει ο Θεός»

Άλλοι μετράνε ρέστα για διακοπές και άλλοι κάνουν performance στη Βουλή.

Ο Νίκος Παπαδόπουλος εμφανίστηκε στην αρμόδια επιτροπή για την άρση ασυλίας του και είπε το αλησμόνητο: «Να κάνετε ό,τι σας φωτίσει ο Θεός».

Η επιτροπή πρότεινε την άρση ασυλίας του κατά πλειοψηφία. Οι πρώην «σύντροφοι» της Νίκης την καταψήφισαν, η Ελληνική Λύση δήλωσε «παρών» και τα υπόλοιπα κόμματα την υπερψήφισαν.

Η υπόθεση αφορά τον γνωστό βανδαλισμό στην Εθνική Πινακοθήκη, με το αίτημα άρσης να σχετίζεται με τις πράξεις της διατάραξης της λειτουργίας νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου κατά συναυτουργία και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας πραγμάτων που χρησιμεύουν για κοινό όφελος, τοποθετημένων σε δημόσιο χώρο και ιδιαίτερα μεγάλης αξίας κατά συναυτουργία.

Την τελική ετυμηγορία θα δώσει, όπως πάντα, η Ολομέλεια.

Κι αν δεν φωτιστεί, βλέπουμε...

«Η Γενιά του Άγχους» και η Αντιγόνη

«Να κάνετε ό,τι σας φωτίσει ο Θεός», είπε ο βουλευτής. Μόνο που για τη νέα γενιά, ο Θεός -αν υπάρχει- έχει σίγουρα Instagram. Και άγχος....

Γιατί, πώς να μην έχει;

Όταν ένας στους δύο νέους δεν μπορεί να πάει διακοπές ούτε για μια εβδομάδα…
Όταν το κινητό είναι καταφύγιο, σκουπιδοτενεκές και καθρέφτης ταυτόχρονα…
Όταν η κοινωνική ζωή περνάει από τα φίλτρα της Meta.

Σε αυτό το τοπίο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στη συνάντησή του την προηγούμενη με την Αντίγκονι Ντέιβις, αντιπρόεδρο της Meta για θέματα ασφαλείας, αποκάλυψε το βιβλίο που τον επηρέασε περισσότερο σχετικά με την ασφάλεια των παιδιών στα social media. Κι αυτό, παρότι δεν αφορά άμεσα τα social, αλλά την οδική ασφάλεια.

«Με επηρέασε πολύ ένα βιβλίο που γνωρίζετε πολύ καλά, Η Γενιά του Άγχους του Jonathan Haidt. Επισημαίνει ότι μάς πήρε πολλές δεκαετίες για να τοποθετήσουμε ζώνες ασφαλείας στα αυτοκίνητα», είπε ο πρωθυπουργός, φέρνοντας στη συζήτηση την κυβερνητική πρωτοβουλία για το Kid's Wallet.

«Τώρα γνωρίζουμε ποιο είναι το πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Έχουμε τα εργαλεία... Το ερώτημα είναι αν έχουμε τη βούληση και την ικανότητα να δημιουργήσουμε ένα κατάλληλο κανονιστικό πλαίσιο, στο οποίο κάθε εταίρος θα αναλαμβάνει το δικό του μερίδιο ευθύνης».

Από την πλευρά της, η κ. Ντέιβις δήλωσε ότι γνωρίζει την κληρονομιά του ελληνικού ονόματός της (Αντιγόνη), συμπληρώνοντας εμφατικά ότι είναι κάτι «που παίρνω αρκετά στα σοβαρά». 

Σοβαρή υπόθεση είναι πάντως και το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά στον ψηφιακό κόσμο. Γιατί το άγχος δεν πατάει... mute. 

Πηγή: skai.gr
9 0 Bookmark