Η δημοκρατία πιθανότατα να αποτελεί το μεγαλύτερο εξαγώγιμο προϊόν της Αμερικής. Η αμερικανική κυβέρνηση, υπό τους προέδρους και των δύο πολιτικών κομμάτων, έχει υποστηρίξει τις ελεύθερες και δίκαιες εκλογές. Ακόμα και όταν οι σύμμαχοι δεν τα κατάφερναν, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξέφραζε σχεδόν αντανακλαστικά την ανησυχία του για ατασθαλίες ή εκφοβισμό ψηφοφόρων.
Ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο έβαλε ένα τέλος σε αυτή τη διαδικασία. Εξέδωσε αθόρυβα μια οδηγία αυτόν τον μήνα, σύμφωνα με την οποία το υπουργείο και οι διπλωμάτες του «θα πρέπει να αποφεύγουν να γνωμοδοτούν σχετικά με τη δικαιοσύνη ή την ακεραιότητα μιας εκλογικής διαδικασίας, τη νομιμότητά της ή τις δημοκρατικές αξίες της εν λόγω χώρας». Ο Ρούμπιο έγραψε σε ένα τηλεγράφημα προς όλο το προσωπικό ότι οποιοδήποτε δημόσιο σχόλιο σχετικά με μια ξένη εκλογική διαδικασία «θα πρέπει να είναι σύντομο» και «να επικεντρώνεται στα συγχαρητήρια για τον νικητή υποψήφιο».
Οι συνεργάτες του Ρούμπιο υποστηρίζουν ότι θέτουν σε λειτουργία το όραμα μιας εξωτερικής πολιτικής χωρίς ανάμειξη, την οποία διατύπωσε ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διάρκεια ομιλίας του στη Μέση Ανατολή τον Μάιο. Στο επενδυτικό φόρουμ Σαουδικής Αραβίας-ΗΠΑ στο Ριάντ, ο Τραμπ κατήγγειλε τους προκατόχους του ότι «σας έδιναν διαλέξεις για το πώς να ζείτε και πώς να κυβερνάτε τις υποθέσεις σας».
Ήταν μια έμμεση επίπληξη της προηγούμενης αμερικανικής κριτικής προς τον πρίγκιπα διάδοχο της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν για την εντολή δολοφονίας του αρθρογράφου της Post, Τζαμάλ Κασόγκι. «Είναι δουλειά του Θεού να κρίνει», είπε ο Τραμπ. «Η δουλειά μου είναι να υπερασπίζομαι την Αμερική και να προωθώ τα θεμελιώδη συμφέροντα της σταθερότητας, της ευημερίας και της ειρήνης», πρόσθεσε.
Η διαφορά μεταξύ ρεαλισμού και ιδεαλισμού είναι θεμελιώδης για τις διεθνείς σχέσεις. Φυσικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν συχνά πολύ πρόθυμες να κλείσουν τα μάτια στη δικτατορία για να προωθήσουν άλλα συμφέροντα. Η Σαουδική Αραβία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Στην προεκλογική του εκστρατεία, ο Τζο Μπάιντεν υποσχέθηκε να καταστήσει τη χώρα «παρία» προτού κάνει ένα προσκύνημα με γροθιές ως πρόεδρος για να παρακαλέσει τον πρίγκιπα διάδοχο να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου.
Μέσα από όλα αυτά, όμως, η προώθηση της δημοκρατίας στο εξωτερικό θεωρήθηκε θεμελιώδες συμφέρον των ΗΠΑ, ιδίως από τους Ρεπουμπλικάνους προέδρους Τζορτζ Μπους και Ρόναλντ Ρέιγκαν. Η καταγγελία της εκλογικής απάτης άσκησε χρήσιμη πίεση στα διεφθαρμένα καθεστώτα για να διαμορφωθούν, ενθάρρυνε τα δημοκρατικά κινήματα της αντιπολίτευσης και ενίσχυσε το ηθικό ανάστημα της Αμερικής.
Η οδηγία της 17ης Ιουλίου του Ρούμπιο, επιτρέπει «σπάνιες» εξαιρέσεις για την άσκηση κριτικής σε εκλογές, όταν υπάρχει «σαφές και επιτακτικό» συμφέρον των ΗΠΑ. Εκεί έγκειται το πρόβλημα: Όταν τους βολεύει, ο Τραμπ και η κυβέρνησή του είναι ευτυχείς να κάνουν μαθήματα σε ορισμένες χώρες, ακόμη και σε συμμάχους, για το πώς να ζουν και πώς να ρυθμίζουν τις υποθέσεις τους.
Ο Τραμπ επιτίθεται εναντίον του αριστερού προέδρου της Βραζιλίας, της τέταρτης μεγαλύτερης δημοκρατίας στον κόσμο, για τη δίωξη του πρώην προέδρου Ζαΐρ Μπολσονάρου, φίλου του Τραμπ, σε σχέση με ένα αποτυχημένο πραξικόπημα μετά την ήττα του στις εκλογές του 2022.
Ο Ρούμπιο ξέσπασε κατά της Γερμανίας, της έβδομης μεγαλύτερης δημοκρατίας, αφού η κοινότητα πληροφοριών της χαρακτήρισε το δεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία ως εξτρεμιστική οργάνωση: «Αυτό δεν είναι δημοκρατία - είναι τυραννία μεταμφιεσμένη», έγραψε ο Ρούμπιο στο Twitter. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο υπουργός αμφισβήτησε τη νομιμότητα του προέδρου της Βενεζουέλας: «Ο Μαδούρο ΔΕΝ είναι ο πρόεδρος της Βενεζουέλας και το καθεστώς του ΔΕΝ είναι η νόμιμη κυβέρνηση», έγραψε ο Ρούμπιο στο X.
Η επίκληση της έλλειψης νομιμότητας του Μαδούρο μπορεί να είναι ένα αντανακλαστικό που μοιάζει με έναν ακρωτηριασμένο που αισθάνεται το μυρμήγκιασμα ενός μέλους-φάντασμα. Ο πρώην γερουσιαστής από τη Φλόριντα έχει εδώ και καιρό μιλήσει εναντίον του κακοποιού στο Καράκας, και δικαίως.
Πριν γίνει υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής τον Ιανουάριο, ο Ρούμπιο μίλησε εύγλωττα υπέρ των ελεύθερων και δίκαιων εκλογών στη Βενεζουέλα και αλλού. «Όπου εξαπλώνονται η ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, γεννιούνται εταίροι για το έθνος μας», δήλωσε ο Ρούμπιο το 2015.
Εκείνη την εποχή, μίλησε υπέρ της ετήσιας έκθεσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που θέτει προ των ευθυνών τους όσους παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, λέγοντας ότι «ο κόσμος έχει γίνει καλύτερος» εξαιτίας αυτών των προσπαθειών. Ο Ρούμπιο υποστήριξε επίσης την Πράξη του 2019 για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στο Χονγκ Κονγκ, μια νομοθεσία-ορόσημο που εδραίωσε τη φήμη του ως επικριτή αρχών της κινεζικής καταπίεσης.
Ο Ρούμπιο, πιστός στρατιώτης του Τραμπ, προσπαθεί να απευθυνθεί στο κίνημα MAGA για να προωθήσει τις προεδρικές του φιλοδοξίες για το 2028. Το ζήτημα με τον αποπροσανατολισμό των οικουμενικών αξιών ως βασικού εθνικού συμφέροντος, ωστόσο, είναι ότι ο Ρούμπιο κινδυνεύει να φανεί ανειλικρινής κάθε φορά που επιλέγει να τις τονίσει.
Ο Γάλλος ηθικολόγος François de La Rochefoucauld παρατήρησε ότι «η υποκρισία είναι ο φόρος τιμής που αποδίδει η κακία στην αρετή». Αλλά το πρόβλημα με τη στάση του Τραμπ -και τη διατύπωσή της από τον Ρούμπιο ως πολιτική- δεν είναι ότι οδηγεί σε μια άνιση επίκληση των αξιών για την υπεράσπιση των στόχων της εξωτερικής πολιτικής- είναι ότι καθιστά κάθε επίκληση αξιών εγγενώς ύποπτη. Αυτός ο συγκεκριμένος τύπος υποκρισίας επιβλέπει την καταστροφή της αρετής.
Η αλήθεια είναι ότι είναι σαφώς επιτακτικό συμφέρον των ΗΠΑ να προωθήσουν ελεύθερες και δίκαιες εκλογές, με σπάνιες εξαιρέσεις όταν η σιωπή είναι η καλύτερη επιλογή. Οι επικριτές δεν θα κουραστούν ποτέ να επισημαίνουν περιπτώσεις του παρελθόντος, που η πολιτική των ΗΠΑ δεν συμβάδιζε με τα υψηλά ιδανικά. Η προώθηση της δημοκρατίας στο εξωτερικό παρουσιάζει διακυμάνσεις ως κυβερνητική προτεραιότητα, αλλά το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν χρειάζεται να ξεχάσει τις αξίες του.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
