Η τοποθεσία παίζει ρόλο, δήλωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, λίγο πριν ανακοινώσει ότι η Αλάσκα, μια περιοχή η Ρωσία που πούλησε στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από 158 χρόνια για 7,2 εκατ. δολάρια, θα είναι το σημείο όπου ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα προσπαθήσει να πουλήσει τη συμφωνία του αιώνα για τα εδάφη της Ουκρανίας.
Οι συνθήκες γύρω από τη σύνοδο της Παρασκευής ευνοούν τόσο εξόφθαλμα τη Μόσχα, που είναι προφανές γιατί ο Πούτιν άρπαξε την ευκαιρία, έπειτα από μήνες δήθεν διαπραγματεύσεων, και είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς μπορεί να προκύψει μια συμφωνία από τη διμερή συνάντηση που να μη συντρίβει την Ουκρανία.
Το Κίεβο και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί του αντέδρασαν με απόλυτα δικαιολογημένο τρόμο στις ιδέες του απεσταλμένου του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, βάσει των οποίων ζητείται από την Ουκρανία να παραχωρήσει τα εναπομείναντα τμήματα του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ με αντάλλαγμα μια κατάπαυση του πυρός.
Ο Πούτιν προωθεί εδώ και καιρό την ιδέα της κατάκτησης εδαφών χωρίς να τα κερδίσει στη μάχη και βρήκε πρόθυμο αποδέκτη στο πρόσωπο του Στιβ Γουίτκοφ, ο οποίος δείχνει να έχει μια χαλαρή αντίληψη της ουκρανικής κυριαρχίας, καθώς και της πολυπλοκότητας τού να ζητάς από μια χώρα να εγκαταλείψει περιοχές για τις οποίες πολεμά εδώ και σχεδόν 4 χρόνια με χιλιάδες νεκρούς.
Το CNN προχωρά στην ανάλυση της πρόταση Γουίτκοφ ως εξής: Η Ρωσία βρίσκεται κοντά στην περικύκλωση δύο βασικών πόλεων του Ντονέτσκ, της Ποκρόβσκ και της Κοστιαντίνιβκα, και ενδέχεται να καταφέρει να θέσει υπό πολιορκία τα ουκρανικά στρατεύματα που τις υπερασπίζονται τις επόμενες εβδομάδες. Η παραχώρηση αυτών των δύο πόλεων ίσως είναι κάτι που το Κίεβο θα αποφασίσει έτσι κι αλλιώς στο άμεσο μέλλον, προκειμένου να διαφυλάξει ανθρώπινο δυναμικό.
Το υπόλοιπο Ντονέτσκ -και ειδικά οι πόλεις Κραματόρσκ και Σλοβιάνσκ- αποτελεί πολύ πιο δύσκολη υπόθεση. Χιλιάδες άμαχοι εξακολουθούν να ζουν εκεί και η Μόσχα θα χαιρόταν να δει σκηνές όπου οι πόλεις εκκενώνονται και τα ρωσικά στρατεύματα εισέρχονται χωρίς να πέσει ούτε μια σφαίρα.
Η απόρριψη από τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι της ιδέας παραχώρησης εδαφών, χθες το πρωί, αντικατοπτρίζει το πραγματικό δίλημμα ενός αρχηγού εν καιρώ πολέμου: πώς να διαχειριστεί την οργή του στρατεύματος και τη βαθιά δυσπιστία του ουκρανικού λαού απέναντι σε έναν γείτονα που συνεχίζει να βομβαρδίζει τις πόλεις του κάθε βράδυ.
Τι θα μπορούσε να κερδίσει η Ουκρανία από αυτή την «ανταλλαγή» στην οποία αναφέρθηκε ο Τραμπ; Ίσως μόνο τις μικρές λωρίδες συνοριακών περιοχών που κατέχει η Ρωσία στις περιφέρειες Σούμι και Χάρκοβο. Αλλά πέρα από αυτό, όχι πολλά.
Ο κύριος στόχος είναι η επίτευξη μιας κατάπαυσης του πυρός, και αυτό από μόνο του είναι ήδη υπερβολικά αισιόδοξο. Ο Πούτιν επιμένει εδώ και καιρό ότι η άμεση κατάπαυση πυρός, την οποία απαιτούν οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Ουκρανία εδώ και μήνες, είναι αδύνατη, καθώς προηγείται η ανάγκη «τεχνικής προετοιμασίας».
Είναι απίθανο να έχει αλλάξει άποψη τώρα που τα ρωσικά στρατεύματα έχουν το πάνω χέρι σε μεγάλο μέρος του ανατολικού μετώπου.
Η Ευρώπη, επίσης, φοβάται μήπως επαναλάβει το λάθος του πρώην Υπουργού Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, Νέβιλ Τσάμπερλεν, ο οποίος το 1938 απέτυχε να αντισταθεί στη ναζιστική Γερμανία – φοβάται για την αξία μιας ακόμη συμφωνίας που θα έχει υπογράψει το Κρεμλίνο, το οποίο έχει παραβιάσει επανειλημμένα άλλες συμφωνίες στην Ουκρανία, χρησιμοποιώντας τις εκεχειρίες για να ανασυνταχθεί πριν εξαπολύσει νέες επιθέσεις.
Προς τιμήν του, ο Πούτιν ήταν πάντα ξεκάθαρος ως προς τις επιδιώξεις του: την πλήρη υποταγή ή κατοχή της Ουκρανίας και μια στρατηγική επανεκκίνηση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, η οποία θα περιλαμβάνει την πλήρη εγκατάλειψη του Κιέβου από την Ουάσινγκτον. Ο στενός του σύμβουλος, Γιούρι Ουσάκοφ, ανέφερε ότι η Αλάσκα θα ήταν ένα εξαιρετικό μέρος για συνομιλίες οικονομικής συνεργασίας μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον και υπαινίχθηκε ότι έχει ήδη προταθεί νέα σύνοδος κορυφής στη Ρωσία.
Φαύλος κύκλος
Το CNN σημειώνει ότι υπάρχει ο κίνδυνος να δούμε μια επίπλαστη «καλή χημεία» μεταξύ Τραμπ και Πούτιν, η οποία θα επιτρέψει στον Αμερικανό πρόεδρο να ανεχθεί περισσότερες τεχνικές συναντήσεις μεταξύ των επιτελείων τους, για το «τι» και το «πότε» μιας πιθανής συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός.
Στη συνέχεια, μπορεί να παρουσιαστεί στο Κίεβο ένα σχέδιο ανταλλαγής ή κατάληψης εδαφών, που θα είναι ξεκάθαρα υπέρ της Μόσχας, που θα συνοδεύεται από τα γνωστά αμερικανικά τελεσίγραφα: ότι η στρατιωτική βοήθεια και η ανταλλαγή πληροφοριών θα εξαρτώνται από την αποδοχή της συμφωνίας. Το έχουμε ξαναδεί. Και τότε, ξανά, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν θα είναι στο τηλέφωνο με τον Τραμπ – και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Ο Πούτιν χρειάζεται χρόνο για να συνεχίσει τον πόλεμο, και φαίνεται πως είναι έτοιμος να τον αποκτήσει.
Τι έχει αλλάξει από την τελευταία φορά που ο Τραμπ φάνηκε να παρασύρεται από τη ρωσική τροχιά, τότε που σημειώθηκε το επεισόδιο στο Οβάλ Γραφείο με τον Ζελένσκι; Υπάρχουν τώρα δύο στοιχεία που τότε απουσίαζαν.
Πρώτον, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι η Ινδία και η Κίνα -η πρώτη αντιμετωπίζοντας επικείμενους δασμούς 25% σε δύο εβδομάδες, και η δεύτερη ακόμα περιμένοντας να δει τι ζημιά θα υποστεί- μίλησαν τηλεφωνικά με το Κρεμλίνο τις τελευταίες ημέρες. Ενδέχεται να ενθάρρυναν τον Πούτιν να συναντήσει τον Τραμπ ή τουλάχιστον να δείξει ξανά κάποια υποτυπώδη προσήλωση στη διπλωματία, καθώς ανησυχούν ότι οι ενεργειακές εισαγωγές τους θα απειληθούν από τις δευτερογενείς κυρώσεις του Τραμπ.
Ο Πούτιν δεν χρειάστηκε και πολλή πίεση για να αποδεχθεί επίσημη πρόσκληση από τις ΗΠΑ για τη διμερή συνάντηση. Κι όλα αυτά τη στιγμή που μια ακόμη προθεσμία κυρώσεων -προχθές, Παρασκευή- πέρασε σχεδόν απαρατήρητη στην Ουάσινγκτον πάνω στην κουβέντα για την Αλάσκα και τις συμφωνίες.
Δεύτερον, ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι η στάση του απέναντι στον Πούτιν έχει «εξελιχθεί». Κουβέντες που είπε για τον Ρώσο πρόεδρο, όπως «είμαι απογοητευμένος από αυτόν», «αηδιαστικές επιθέσεις» και «καθυστερεί επίτηδες» είναι καινούριες στο λεξιλόγιο του Αμερικανού προέδρου. Αν και ο Τραμπ φαίνεται να έχει την ικανότητα να αποφεύγει οτιδήποτε θα μπορούσε να προκαλέσει πραγματικό πλήγμα στη Μόσχα, περιβάλλεται από ανθρώπους που θα του υπενθυμίσουν πόσο μακριά έχει ήδη φτάσει σε αυτόν τον δρόμο.
Πολλά θα μπορούσαν να πάνε καλά. Αλλά η σκηνή είναι στημένη για κάτι πιο σκοτεινό: η τρίτη απειλή κυρώσεων από τον Τραμπ έχει παρέλθει ανεκτέλεστη, και οι ρωσικές δυνάμεις βρίσκονται σε περίοδο στρατηγικών κερδών στα μέτωπα. Έχει λάβει την πρώτη του πρόσκληση στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και μια δεκαετία για να συζητήσει για την ειρήνη στην Ουκρανία – χωρίς την Ουκρανία – και να διαπραγματευτεί μια συμφωνία όπου δεν χρειάζεται καν να πολεμήσει για να αποκτήσει άλλο κομμάτι της γης που επιθυμεί.
Η Παρασκευή είναι έξι μέρες μακρυά, αλλά ακόμα κι από τώρα μοιάζει με μια αργή ήττα για το Κίεβο.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
