Του Νικόλα Μπάρδη
Πόσο έχει αλλάξει το νησί της Πάτμου τις τελευταίες δεκαετίες; Και πως ήταν τα πράγματα πίσω στη δεκαετία του 1960; Ένας Αμερικανός φωτογράφος, ο Robert Mccabe, εξιστορεί στην κάμερα του Όπου Υπάρχει Ελλάδα εκείνο το ταξίδι που τον έκανε να αγοράσει σπίτι στην Πάτμο και να αφήσει τη μέχρι πρότινος ζωή του, για να πάει να μείνει μόνιμα εκεί. Πρώτη φορά επισκέφτηκε το νησί το 1954 και αισθάνονταν πως με την παρέα του ανακάλυπταν «αυτόνομους πολιτισμούς» στα ελληνικά νησιά. Εκείνα τα χρόνια η Ελλάδα δεν είχε τον τουρισμό που έχει σήμερα, και οι κάτοικοι των νησιών ζούσαν αρκετά απομονωμένοι από την ηπειρωτική χώρα. Γι’ αυτούς, λοιπόν, τους ταξιδιώτες που κατάφερναν να φτάσουν μέχρι εκεί, φάνταζε πως ανακαλύπτουν νέους, ανέγγιχτους τόπους.
Ο Robert μαγεύτηκε από το φυσικό τοπίο, την ιστορία και τους ανθρώπους της Πάτμου, και ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή κινηματογραφούσε, ξαφνικά στράφηκε στη φωτογραφία και άρχισε να αποθανατίζει με τον φακό του καθημερινές σκηνές από τη ζωή στο απομακρυσμένο αυτό νησί των Δωδεκανήσων. Οι μαθητές του σχολείου με την παραδοσιακή φορεσιά, η μεταφορά αγαθών με τα γαϊδουράκια, οι παρθένες παραλίες με την ολάνθιστη εξοχή και τα πορτραίτα των κατοίκων εκείνης της εποχής είναι εικόνες με ξεχωριστή αξία σήμερα. Ο ίδιος μετακόμισε μόνιμα στην Πάτμο το 1966, και οι περισσότερες φωτογραφίες που τράβηξε και έπειτα εξέδωσε σε βιβλίο είναι από τις δεκαετίες του 1970 και του 1980.
Θυμάται, επίσης, πόσο διαφορετική ήταν η ζωή τότε στο νησί. Δεν υπήρχαν αυτοκινητόδρομοι, ούτε ρεύμα, ενώ ο κόσμος περίμενε στην ουρά για να πάρει ένα τηλέφωνο. Ζούσαν αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά μονιασμένοι και αγαπημένοι. Είχαν πάντα ο ένας τον άλλον, τόσο στις όμορφες, όσο και στις πιο δύσκολες στιγμές. Αυτό που δεν θα ξεχάσει είναι η φιλοξενία που έδειξαν οι ντόπιοι, ήδη από τις πρώτες μέρες που ήταν στο νησί. Τους καλούσαν στο σπίτι για υποβρύχιο με ένα πλατύ χαμόγελο και με μπόλικο κέφι. Απλές, καθημερινές αξίες που όσο περίεργες και αν μας φαίνονται πλέον, τότε σήμαιναν πολλά.
Πλέον το νησί έχει εκσυγχρονιστεί και αποτελεί πόλο έλξης πολλών τουριστών, όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από ολόκληρο τον κόσμο. Ο ίδιος εξακολουθεί να αγαπά την Πάτμο και δεν φεύγει από εκεί. Κοιτάει τις φωτογραφίες που τράβηξε κάποτε και αναπολεί τα χρόνια της νιότης και την όρεξη για εξερεύνηση αλλά και τη δημιουργία μιας νέας ζωής από το μηδέν. Εκείνα τα αγνά χρόνια που αποτυπώθηκαν με πολύ όμορφο και ξεχωριστό τρόπο από την κάμερά του έχουν πλέον παρέλθει. Όμως, υπάρχει κάτι ακόμη που παραμένει ζωντανό και δεν σβήνει όσα χρόνια και αν περάσουν. Και αυτή είναι η αθάνατη ελληνική ψυχή και η ομορφιά του τόπου μας, που είναι μοναδική και ασυναγώνιστη.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
