Επιστημονική μελέτη αποκαλύπτει: Η Ιερά Σινδόνη δεν τοποθετήθηκε ποτέ πάνω στο σώμα του Ιησού - Βίντεο

Η Ιερά Σινδόνη (Σινδόνη του Τορίνο) είναι ένα κομμάτι λινό ύφασμα πάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η εικόνα ενός γενειοφόρου άνδρα, που η χριστιανική κοινότητά υποστηρίζει ότι πρόκειται για το σάβανο στο οποίο εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού Χριστού, μετά την αποκαθήλωσή του από τον Σταυρό. 

Η Σινδόνη φυλάσσεται από το 1578 στον καθεδρικό ναό του Τορίνο και συχνά γίνεται αντικείμενο επιστημονικής μελέτης – πολλές από αυτές υποστηρίζουν ότι  αποτελεί απλώς ανθρώπινο κατασκεύασμα.

Μέχρι προσφάτως οι επιστήμονες τη χρονολογούσαν την εποχή του Μεσαίωνα αλλά, τον Αύγουστο το 2024, Ιταλοί ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι χρονολογείται πριν από περίπου 2.000 χρόνια, υφάνθηκε δηλαδή γύρω στην εποχή του Ιησού. 

Τώρα, νέα μελέτη επιβεβαιώνει την επιστημονική θεωρία ότι στο ύφασμα δεν απεικονίζεται η μορφή του Θεανθρώπου, γιατί η Σινδόνη στην πραγματικότητα δεν τύλιξε ποτέ το σώμα και το πρόσωπο του νεκρού Ιησού. 

Ενα «αριστούργημα χριστιανικής τέχνης»

Ο Βραζιλιάνος ερευνητής τρισδιάστατων (3D) σχεδίων, Κικέρωνας Μοράες, ειδικός στην ανακατασκευή ιστορικών προσώπων, χρησιμοποίησε λογισμικό ψηφιακής μοντελοποίησης για να εξετάσει πώς το ύφασμα καλύπτει το ανθρώπινο σώμα σε σύγκριση με ένα χαμηλό, επίπεδο γλυπτό ενός σώματος.

Ο ερευνητής διαπίστωσε ότι το χαρακτηριστικό μοτίβο της Σινδόνης θα μπορούσε να έχει παραχθεί μόνο από ένα γλυπτό και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μορφή πάνω στο λινό ύφασμα δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα «αριστούργημα χριστιανικής τέχνης».

Ο Μοράες δημοσίευσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του στο περιοδικό Archaeometry.

Στην εργασία του, σύμφωνα με την Daily Mail, αναφέρει: «Η εικόνα της Σινδόνης είναι πιο συνεπής με μια καλλιτεχνική αναπαράσταση χαμηλού ανάγλυφου, παρά με το άμεσο αποτύπωμα ενός πραγματικού ανθρώπινου σώματος».

Για να κατανοήσει πώς μπορεί να δημιουργήθηκε η εικόνα στη Σινδόνη του Τορίνο, ο Μοράες δημιούργησε δύο ψηφιακά τρισδιάστατα γλυπτά: Το πρώτο ήταν ένα κανονικό ανθρώπινο σώμα, ενώ το δεύτερο ήταν ένα είδος επίπεδου γλυπτού, γνωστού ως ανάγλυφο.

Χρησιμοποιώντας διάφορα εργαλεία τρισδιάστατης προσομοίωσης, ο ερευνητής  τύλιξε ψηφιακά ύφασμα πάνω από αυτά τα δύο γλυπτά και μέτρησε πού το ύφασμα άγγιζε το υλικό.

Στη συνέχεια, συνέκρινε τις εικόνες που έμειναν στο εικονικό ύφασμα, με φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από τη Σινδόνη του Τορίνο το 1931.

Ο Μοράες διαπίστωσε ότι το ύφασμα που τυλίχτηκε πάνω από το ανάγλυφο γλυπτό ήταν σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό της Σινδόνης. 

Αντίθετα, η εικόνα που δημιουργήθηκε με το τύλιγμα υφάσματος πάνω από έναν πραγματικό άνθρωπο, φαινόταν φαρδιά και παραμορφωμένη.

Ο Βραζιλιάνος ερευνητής έφερε μάλιστα σαν παράδειγμα αληθινού αποτυπώματος την διάσημη, νεκρική «Μάσκα του Αγαμέμνονα». «Όταν προσπαθείτε να προβάλετε μια τρισδιάστατη επιφάνεια, όπως το ανθρώπινο πρόσωπο, σε μια επίπεδη επιφάνεια όπως ένα κομμάτι ύφασμα, το αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι εξαιρετικά παραμορφωμένο» είπε χαρακτηριστικά.

Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.