Ο Αλέξης και το κόμμα
(aka: Το project RESTART έχει ήδη ξεκινήσει)
Δεν είναι πια θέμα του αν. Είναι θέμα του πότε. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν σκέφτεται να φτιάξει νέο κόμμα -το έχει ήδη αποφασίσει. Αυτό που απομένει είναι να βάλει σημάδι στο ημερολόγιο: προτού ανοίξουν οι κάλπες του 2026 ή αφού κλείσουν. Γιατί μετά το 2027, το παιχνίδι δεν θα παίζεται καν.
Οι πληροφορίες λένε ότι ο Αλέξης μετράει θερμοκρασία στο πολιτικό σκηνικό και κρατάει το θερμόμετρο στο φθινόπωρο του ’25. Στόχος του; Ένα project πολιτικής αναγέννησης -χωρίς βαρίδια, χωρίς ghost stories από τα παλιά, αλλά με ξεκάθαρη στόχευση: να χτίσει κάτι που να θυμίζει ΣΥΡΙΖΑ στην αρχή του, πριν το υπουργιλίκι και τις Πρέσπες.
Για τα πρόσωπα, το ερώτημα μένει: θα κάνει κάλεσμα τύπου «όσοι πιστοί προσέλθετε» ή θα δώσει το "παρών" μόνο σε όσους περάσουν από αυστηρό face control; Οι γνωρίζοντες λένε πως ο Αλέξης το face control δεν το πολυσυμπαθεί. Το έλεγε κι από τότε: "όχι αποκλεισμοί, όχι αποκλεισμένοι". Αλλά από το να είσαι inclusive μέχρι το να ανοίξεις την πόρτα σε όποιον πέρασε για λίγο από Κουμουνδούρου και άφησε αποκαΐδια, έχει απόσταση.
Το πιθανότερο σενάριο είναι πως θα ξεκινήσει με φρέσκα πρόσωπα -από αυτά που δεν έχουν ακόμα φθαρεί στο Instagram live και στα πάνελ- και αφού μπει το σκαρί στο νερό, θα σηκώσει τα πανιά και για μερικούς "παλιούς", όσους τουλάχιστον δεν κουβαλούν πολιτικά χρέη που γράφουν ακόμα τόκους.
Το restart είναι προαναγγελθέν. Το κλειδί είναι ήδη στο χέρι, το είπαμε ήδη αυτό. Και αυτή τη φορά, ο Αλέξης ξέρει ότι δεν υπάρχουν άλλα save files. Το επόμενο κόμμα μπορεί να είναι και το τελευταίο του.
Ο αντάρτης Παύλος: Τώρα ή ποτέ!
Κι ενώ ο Αλέξης στήνει σκηνικό νέας αρχής… ο Παύλος του πετάει ντουφέκι από τα βουνά.
Ο Παύλος Πολάκης, με ύφος αντάρτικο και φόντο την αφίσα του Άρη Βελουχιώτη, έστειλε το δικό του μήνυμα: restart δεν σημαίνει αναμονή πενταετίας -σημαίνει "τώρα ή ποτέ". Χωρίς να κατονομάσει Τσίπρα, ξεκαθάρισε ότι η κοινωνία δεν περιμένει μέχρι το 2027 για νέα κόμματα και εναλλακτικές λύσεις. "ΟΡΑΤΗ αριστερή προοδευτική λύση άμεσα", λέει, στέλνοντας σήμα στους "από κάτω" και καρφί στον "πρώην από πάνω".
Μ’ άλλα λόγια: ο Πολάκης έστησε το δικό του αντάρτικο στο αφήγημα του Τσίπρα, υπενθυμίζοντας με… παλιά φωτογραφία από το υπουργείο ότι έχει δώσει μάχες, έχει αίμα στο πουκάμισο και δεν περιμένει προσκλήσεις με RSVP.
Αν κάτι μοιάζει βέβαιο είναι ότι στο νέο εγχείρημα του Τσίπρα, ο Παύλος μάλλον θα έχει άλλη σχέση με το face control -όχι ως πορτιέρης, αλλά ως εκείνος που θα το αγνοήσει και θα μπει από την πίσω πόρτα, καβάλα στον Άρη.
Σύντροφοι (όχι) για πάντα
Και συνεχίζοντας στα... απόνερα της ομιλίας Τσίπρα, ας ασχοληθούμε με ένα άλλο πρόσωπο. Τον Σωκράτη Φάμελλο, ο οποίος με τα χέρια στην τσέπη και χαμόγελο ίσα με τον Βοτανικό θα έπαιρνε το βραβείο του πιο ευγενικού "καρφωτή" του μήνα. Δυο μέρες μετά το Ινστιτούτο Τσίπρα και τις πομπώδεις εξαγγελίες για "ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου κάποια στιγμή μέσα στην πενταετία", ο νυν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βγήκε μπροστά με το πολιτικό ισοδύναμο του: "άντε, τελειώνετε!"
Χωρίς να πει το όνομα "Αλέξης", είπε όλα τα υπόλοιπα. "Χρόνος δεν υπάρχει", "θα φθειρόμαστε όλοι", "η κοινωνία μάς προσπερνά", "όχι όλοι τις ίδιες ευθύνες". Κοινώς: αν ο Τσίπρας σκοπεύει να φτιάξει κόμμα, ας το φτιάξει· αν θέλει να περιμένει την... πολιτική έκλειψη του ήλιου, ας το κάνει μόνος του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως είπε ο Φάμελλος, "δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια". Και καλά κάνει, λένε όσοι βλέπουν ότι όσο αργεί ο Αλέξης, τόσο πιο πολύ γεμίζει η πλατεία με άλλους... μεσίτες της Κεντροαριστεράς.
Το ενδιαφέρον είναι πως ο Φάμελλος δεν κρύφτηκε πίσω από την κριτική προς το ΠΑΣΟΚ ή τη Νέα Αριστερά (που τα άκουσαν κι αυτοί, μην ανησυχείτε). Επέμεινε όμως πως "οι αρνήσεις τους" δεν είναι αρνήσεις προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά προς τους πολίτες που ζητούν "να τα βρείτε". Μόνο που όταν λες "βρείτε τα", πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσεις… με ποιον;
Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα που έχει αρχίσει να νοιώθει ο Φάμελλος -και όχι μόνο αυτός: όσο ο Τσίπρας μας... κρατάει σε αγωνία για κάτι που έρχεται αλλά ποτέ δεν έρχεται, τόσο η "αναμονή" καταντάει πολιτική φθορά. Και όσο δεν ξεκαθαρίζει το αν (και με ποιους) θα προχωρήσει, τόσο περισσότερο του κουνάνε μαντήλι -είτε από την Κουμουνδούρου είτε από τα πέριξ.
Ο Φάμελλος, με τον γνωστό "τεχνοκρατικό παρορμητισμό" του, το είπε όσο πιο κομψά γινόταν. Αλλά το μήνυμα ήταν σαφές: το πολύ "θα δούμε", καταντάει "πάμε παρακάτω".
Ο Τραμπ και ο ατάραχος Powell
Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ λέει «μειώστε τα επιτόκια ΤΩΡΑ», δεν το λέει απλά -το φωνάζει. Με κεφαλαία. Με θαυμαστικά. Με οργή 90s reality. Και ο Jerome Powell τι κάνει; Αντιστέκεται. Με ηρεμία, χωρίς φωνές, χωρίς caps lock. Μα καλά, τι άνθρωπος είναι αυτός;
Ο Τραμπ το λέει και το ξαναλέει θέλει να κόψει τα επιτόκια εδώ και τώρα – φουλ λαϊκιστικό πακέτο: φθηνό χρήμα, επενδυτική ευφορία και ο Dow Jones να γράφει ποστ στο Truth Social. Ο Powell όμως κάνει τον δύσκολο. Κοιτάει λέει… τα «δεδομένα».
Και τώρα, ο Τραμπ απειλεί – όχι με tweet, με αντικατάσταση, ή μπορεί και όχι. Αυτό ακριβώς. Δεν έχει αποφασίσει. Αν μπορούσε πάντως θα διόριζε πρόεδρο της Fed τον γιο του ή, στη χειρότερη, τον Elon. Ή έστω κάποιον που όταν του λες «κόψε» δεν σου απαντάει «δεν είμαστε κομμωτήριο».
Αλλά ο Powell, ατάραχος πάντα, μένει στη θέση του. Σαν να του το είχε πει ο Σόλων: “Μη σε νοιάζει τι λέει ο Τραμπ. Κάνε focus στον πληθωρισμό.”
Μέχρι τότε, η Fed θα κρατάει το μαχαίρι και το επιτόκιο. Και ο Τραμπ θα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: θα φωνάζει.
Χάσαμε το πρωτάθλημα; Μύκονοοοοο
Ηττημένοι εντός παρκέ, νικητές εντός κλαμπ. Οι Χουάντσο Ερνανγκόμεθ και Ματίας Λεσόρ μπορεί να είδαν τον τίτλο να πηγαίνει προς Πειραιά μεριά φέτος, αλλά στη Μύκονο η διάθεση ήταν... πράσινη, φουλ και χωρίς τύψεις.
Μετά το 3-1 από τον Ολυμπιακό στους τελικούς της Basket League, οι δύο σταρ του Παναθηναϊκού το πήγαν αλλιώς: αντί για μούτρα και απολογισμούς, προτίμησαν να το ρίξουν στην καλοπέραση -και πολύ καλά έκαναν, αν κρίνουμε από τα stories. Σαν να μην έπαιξαν ποτέ τελικούς.
Ο Χουάντσο με ναργιλέ και πράσινο κασκόλ-τουρμπάνι, ο Λεσόρ με το πόδι ακόμη σε rehab mode αλλά με τα vibes στο τέρμα, χορεύοντας σαν να σήκωσε Ευρωλίγκα – όχι σαν να την είδε απ’ τον πάγκο (ή απ’ τον καναπέ, λόγω τραυματισμού). Το club τούς υποδέχτηκε με το soundtrack της επιτυχίας, λες και μόλις είχαν ρίξει τρίποντο τίτλου στη σειρά με τον Ολυμπιακό.
Κι αν αναρωτιέστε τι κάνουν οι επαγγελματίες αθλητές όταν τελειώσει η σεζόν; Απάντηση: Χορεύουν στα μπουζούκια, ανεβάζουν θερμοκρασίες στη Μύκονο και παίζουν φιλανθρωπικά τουρνουά με τίτλο Cancer Beater – όλα μαζί, multitasking.
Αθλητική σεζόν τέλος, λοιπόν. Και ο Παναθηναϊκός ίσως δεν πήρε το νταμπλ, αλλά στη Μύκονο τουλάχιστον έγραψε... παράταση διασκέδασης.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
