Με την παραγωγή να ξεκινά στις 9 Αύγουστου του 1965, η γκάμα της εμβληματικής οικογένειας Transit έχει αποκτήσει τα τελευταία 60 χρόνια παροιμιώδη δημοτικότητα σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας το όνομα Transit συνώνυμο της αξιοπιστίας αλλά και των υψηλών δυνατοτήτων για κάθε επαγγελματία.
Πριν από το 1965, η Ford προσέφερε δύο ανεξάρτητες σειρές επαγγελματικών οχημάτων για την ευρωπαϊκή αγορά: το βαν FK από τη Γερμανία, το οποίο παρουσιάστηκε το 1953, καθώς και το βαν Thames από το Ην. Βασίλειο, που εισήλθε στην αγορά το 1954. Με την έλευση της δεκαετίας του '60, παρατηρήθηκε έντονη ζήτηση από τους πελάτες των βαν οχημάτων για προτάσεις με μεγαλύτερες δυνατότητες – όπως περισσότερο χώρο φόρτωσης και ευελιξία, μεγαλύτερο ωφέλιμο φορτίο και υψηλότερη ταχύτητα. Έτσι, η Ford αποφάσισε να προχωρήσει στην αντικατάσταση των δύο μοντέλων με μια εντελώς νέα γενιά ειδικά κατασκευασμένων βαν που θα κάλυπταν τις ανάγκες όλων των ευρωπαϊκών αγορών και θα κατασκευάζονταν τόσο στο Ην. Βασίλειο όσο και στη Γερμανία.
1965
Το πρώτο βαν μοντέλο της σειράς Transit βγήκε από τις γραμμές παραγωγής του εργοστασίου επαγγελματικών οχημάτων της Ford στο Langley του Berkshire, στην Αγγλία, στις 9 Αυγούστου. Ήδη διέθετε πληθώρα τεχνολογικών καινοτομιών όπως ηλεκτρονικό κύκλωμα ελέγχου των ενδείξεων στο ταμπλό, προαιρετικό κλείδωμα τιμονιού, πλαϊνή πόρτα φόρτωσης και σημεία πρόσδεσης ζωνών ασφαλείας. Λίγο μετά το λανσάρισμα ενσωματώθηκαν και άλλες καινοτομίες όπως για παράδειγμα προβολείς αλογόνου, ελαστικά tubeless καθώς και φύλα σούστας στην ανάρτηση για οικονομία βάρους.
Το πρώτο Transit αντλούσε ισχύ από δύο βενζινοκινητήρες. Ο πρώτος είχε χωρητικότητα 1,7 λίτρα αποδίδοντας 74 PS και ο δεύτερος 2,0 λίτρα με μέγιστη ισχύ 86 PS. Ο πρώτος πετρελαιοκινητήρας ήταν ο Perkins 4/99, με απόδοση 44 PS. Το μοντέλο προσφερόταν σε δύο εκδόσεις με διαφορετικό μήκος μεταξονίου, με κάθε μια από αυτές να διατίθεται σε τρεις παραλλαγές ωφέλιμου φορτίου (κοντό μεταξόνιο με ωφέλιμο φορτίου από 610 έως και 1.120 kg και μακρύ μεταξόνιο με ωφέλιμο φορτίο από 1.272 έως και 1.782 kg). Οι πελάτες είχαν την δυνατότητα να παραγγείλουν το βαν με διπλές πίσω πόρτες ή με μονή πίσω πόρτα που ανοίγει προς τα πάνω, με κλασσικές ή συρόμενες πόρτες καμπίνας, καθώς και σε εκδόσεις με ή χωρίς πλαϊνή πόρτα φόρτωσης.
1968
Ξεκινά η παραγωγή των κινητήρων diesel στο εργοστάσιο του Dagenham, που βρίσκεται κοντά στο Λονδίνο.
1971
Η σχεδίαση του Ford Transit ανανεώνεται με την υιοθέτηση μιας μάσκας που παρέπεμπε σε εκείνη ενός επιβατικού αυτοκινήτου.
1972
Η Ford παρουσίασε τον πρώτο μικρό υψηλόστροφο diesel κινητήρα της, ο οποίος έφερε την ονομασία York. Ήταν διαθέσιμος σε δύο εκδόσεις ισχύος, με απόδοση 55 PS για τα μοντέλα με κοντό μεταξόνιο και 62 PS για τις εκδόσεις με μακρύ μεταξόνιο και μεγαλύτερες μεταφορικές δυνατότητες.
1973
Προκειμένου να μειώσει το λειτουργικό κόστος για τους ιδιοκτήτες του, το Transit ήταν το πρώτο επαγγελματικό όχημα που εφοδιάζονταν με ελαστικά radial σε όλη τη γκάμα του.
1974
Πρεμιέρα για την έκδοση με ωφέλιμο φορτίο 1.000 kg, η οποία βασίζονταν στο Transit με μακρύ μεταξόνιο με μονά πίσω ελαστικά.
1975
Το νέο Transit Μk2 ήταν άμεσα αναγνωρίσιμο, χάρη στα μαύρα στοιχεία της εξωτερικής του εμφάνισης. Η μάσκα, οι προφυλακτήρες, το διακοσμητικό ένθετο στο παρμπρίζ και οι εξωτερικοί καθρέπτες ήταν όλα βαμμένα σε μαύρο χρώμα. Στην καμπίνα, τα πεντάλ μετακινήθηκαν προς τα εμπρός και το κάθισμα προς τα πίσω προκειμένου να αυξηθεί ο διαθέσιμος χώρος για τα πόδια κατά 100 mm. Ταυτόχρονα, η κολόνα του τιμονιού επιμηκύνθηκε για να βελτιωθεί η θέση οδήγησης. Από το 1975 στα μοντέλα με κοντό μεταξόνιο και ένα χρόνο αργότερα σε εκείνα με μακρύ μεταξόνιο, η συγκεκριμένη γενιά του Ford Transit ήταν η πρώτη στην κατηγορία των επαγγελματικών οχημάτων που υιοθέτησε εμπρός δισκόφρενα με υποβοήθηση σέρβο.
1976
Η Ford παρουσιάζει το Transit 190, το οποίο εξασφάλιζε μέγιστο μικτό βάρος 3,5 τόνων. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος καθιερώθηκαν τα εμπρός δισκόφρενα σε όλη τη γκάμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το νέο Transit 190 ήταν το πρώτο βαν μοντέλο στην κατηγορία των μεσαίων επαγγελματικών οχημάτων που χρησιμοποιούσε αεριζόμενα δισκόφρενα.
Τη χρονιά αυτή η παραγωγή του Ford Transit ξεπέρασε τις 1.000.000 μονάδες.
1978
Η πρώτη σημαντική σχεδιαστική ανανέωση του Ford Transit ήρθε με την παρουσίαση του νέου μοντέλου τον Μάρτιο του 1978. Το μέχρι τότε κοντό καπό απέκτησε πιο αεροδυναμική σχεδίαση και μεγάλωσε σε μήκος, ώστε να μπορεί να φιλοξενεί το ίδιο εύκολα τόσο τους βενζινοκινητήρες της εταιρείας, όσο και τις ολοένα και πιο δημοφιλείς πετρελαιοκίνητες μονάδες. Ταυτόχρονα, παρουσιάστηκαν νέοι, πιο αποδοτικοί κινητήρες με επικεφαλής εκκεντροφόρο (OHC). Άλλες διαφοροποιήσεις περιελάμβαναν την εισαγωγή του αυτόματου κιβωτίου ταχυτήτων C3 της Ford και ενός νέου, ισχυρότερου καλοριφέρ με αεραγωγούς, οι οποίοι παρέπεμπαν σε εκείνους ενός επιβατικού αυτοκινήτου.
1983
Στο πλαίσιο του προγράμματος εξέλιξης των πετρελαιοκινητήρων άμεσου ψεκασμού 2.5L (DI), εκατό πρωτότυποι κινητήρες χρησιμοποιήθηκαν σε μία εκτενή δοκιμή σε πραγματικές συνθήκες σε συνεργασία με πελάτες.
1984
Ο επαναστατικός πετρελαιοκινητήρας άμεσου ψεκασμού 2,5L (DI) της Ford πραγματοποιεί το επίσημο ντεμπούτο του. Για τον ψεκασμό του καυσίμου η μονάδα αυτή υιοθέτησε μια αντλία περιστροφικού τύπου, εξασφαλίζοντας αύξηση της μέγιστης ισχύος (από 62 σε 68 PS) και ταυτόχρονα βελτίωση της κατανάλωσης έως και κατά 24% στα μοντέλα με κοντό μεταξόνιο και κατά 20% σε εκείνα με μακρύ μεταξόνιο.
1985
Η Ford επιτυγχάνει ένα ακόμα κατασκευαστικό ορόσημο, με το 2.000.000ό Transit να βγαίνει από τη γραμμή παραγωγής στις 25 Ιουλίου.
1986
Η νέα γενιά Transit κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο - είκοσι και πλέον χρόνια μετά το λανσάρισμα του πρώτου μοντέλου. Το τολμηρό εμπρός τμήμα του νέου Transit εξασφάλιζε στο μοντέλο τον καλύτερο στην κατηγορία συντελεστή οπισθέλκουσας (Cd) με τιμή 0,37 – ανώτερη ακόμα και σε σχέση με εκείνη πολλών επιβατικών αυτοκινήτων της εποχής. Και ενώ ο χώρος φόρτωσης είχε αυξηθεί κατά 11 έως και 13,5%, ο συντελεστής οπισθέλκουσας του οχήματος είχε μειωθεί κατά 11%, εξασφαλίζοντας εξοικονόμηση καυσίμου έως και 8%.
Το νέο ρύγχος δεν βελτίωνε μόνο την αεροδυναμική απόδοση του Transit, καθώς· είχε επίσης σχεδιαστεί ώστε να παραμορφώνεται προοδευτικά σε περίπτωση σύγκρουσης, βελτιώνοντας την παθητική ασφάλεια. Το νέο, φαρδύ καπό εξασφάλιζε ταυτόχρονα εύκολη πρόσβαση στο διαμέρισμα του κινητήρα που διευκόλυνε τις απαραίτητες εργασίες συντήρησης. Οι σχεδιαστές δημιούργησαν μεγαλύτερες πόρτες καμπίνας και παράθυρα, προσφέροντας έτσι μια ανώτερη αίσθηση ευρυχωρίας. Ο χώρος φόρτωσης βελτιώθηκε χρησιμοποιώντας φαρδύτερες αλλά και ψηλότερες πίσω πόρτες και αυξάνοντας το πλάτος της πλαϊνής, ώστε το Transit να χωρά μία παλέτα με πλάτος 1 μέτρο. Άλλες σημαντικές αλλαγές ήταν η τοποθέτηση μιας τροποποιημένης ανεξάρτητης εμπρός ανάρτησης με γόνατα MacPherson, κρεμαγιέρας στα μοντέλα με κοντό μεταξόνιο, φιμέ παρμπρίζ και ασφάλειες υψηλής προστασίας στις πόρτες και την ανάφλεξη.
1991
Το Transit πραγματοποίησε ένα ακόμα βήμα προς το εμπρός υιοθετώντας ένα αναβαθμισμένο πλαίσιο. Αυτό όχι μόνο βελτίωσε την αποδοτικότητα της γραμμής παραγωγής και κατά συνέπεια την ποιότητα κατασκευής, αλλά ταυτόχρονα έδωσε τη δυνατότητα στο Transit να διαχειρίζεται πιο αποτελεσματικά τις υψηλές δυνάμεις που αναπτύσσονταν κατά τις δοκιμές πρόσκρουσης με 48 km/h. Το νέο πλαίσιο επέτρεψε επίσης τη δημιουργία ενός νέου μοντέλου με κοντό μεταξόνιο και ωφέλιμο φορτίο 1,5 τόνους (Transit 150), το οποίο λανσαρίστηκε με τροχούς 15 ιντσών.
Οι αλλαγές στα μοντέλα με μακρύ μεταξόνιο ήταν ακόμα πιο δραστικές. Οι τροχοί των 15 ιντσών ήταν στάνταρ, ενώ ταυτόχρονα υιοθετήθηκαν λύσεις όπως οι μονοί πίσω τροχοί, η ανεξάρτητη εμπρός ανάρτηση και το σύστημα διεύθυνσης με κρεμαγιέρα.
Το μοντέλο που παρουσιάστηκε το 1991 εισήγαγε επίσης μια έκδοση με υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα diesel (2.5 DI). Χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά σε μεσαίο επαγγελματικό όχημα ένα σύστημα ηλεκτρονικής διαχείρισης, απέδιδε ισχύ 100 PS, ενώ πληρούσε τις αυστηρότερες προδιαγραφές εκπομπών ρύπων. Επίσης, παρουσιάστηκε ένας νέος, ατμοσφαιρικός κινητήρας diesel 2.5 λίτρων με άμεσο ψεκασμό και μέγιστη απόδοση 80 PS, ο οποίος χρησιμοποιούσε πολλαπλή εισαγωγής αέρα υπό πίεση (ram effect), πλαισιώνοντας την υπάρχουσα μονάδα των 70 PS.
1994
Η Ford παρήγαγε το 3.000.000ό Transit στις 15 Σεπτεμβρίου. Τον ίδιο μήνα παρουσιάστηκε ένα ακόμα νέο Transit. Άμεσα αναγνωρίσιμο χάρη στην ελκυστική οβάλ μάσκα του, αυτό το μοντέλο ήταν το πιο αναβαθμισμένο και ασφαλές Transit που είχε κατασκευαστεί έως τότε. Τα επίπεδα θορύβου ήταν κατά 5 dBA χαμηλότερα σε σχέση με πριν, γεγονός που αντιστοιχεί σε μείωση του αντιληπτού θορύβου σχεδόν κατά 70%.
Η προστασία που προσέφεραν τα μοντέλα βαν και chassis cab βελτιώθηκε σημαντικά χάρη σε ειδικά αντικλεπτικά μέτρα – όπως για παράδειγμα το κεντρικό και διπλό κλείδωμα των θυρών, ο περιμετρικός συναγερμός και το ηλεκτρονικό, παθητικού τύπου αντικλεπτικό σύστημα της Ford. Η ασφάλεια των επιβατών βελτιώθηκε περαιτέρω με την εισαγωγή μιας ζώνης ασφαλείας τριών σημείων για τον εμπρός μεσαίο συνεπιβάτη και τη διαθεσιμότητα αερόσακων οδηγού και συνοδηγού (διπλός).
1995
Από την άνοιξη του έτους, οι απλές ζώνες ασφαλείας που υπήρχαν έως τότε σε όλα τα πίσω καθίσματα των 12-θέσιων και 15-θέσιων εκδόσεων του μοντέλου αντικαταστάθηκαν με ζώνες τριών σημείων. Τα επίπεδα άνεσης τα οποία απολάμβαναν οι οδηγοί βελτιώθηκαν, χάρη στο ανασχεδιασμένο εσωτερικό, το οποίο εισήγαγε - μεταξύ άλλων - νέες επενδύσεις με πιο ανοιχτά και φωτεινά χρώματα, ένα πλήρως ανανεωμένο ταμπλό με πίνακα οργάνων παραπλήσιο με εκείνον του Ford Mondeo, καθώς και νέο σύστημα ελέγχου κλιματισμού.
1996
Η Ford πραγματοποιεί το ντεμπούτο της έκδοσης 17 θέσεων του μοντέλου. Αυτή προσέφερε κορυφαία άνεση, σε συνδυασμό με το υψηλότερο επίπεδο ασφάλειας από οποιοδήποτε άλλο μοντέλου του είδους του, περιλαμβάνοντας ζώνες ασφαλείας τριών σημείων με μηχανισμό αδράνειας σε όλα τις θέσεις - δοκιμασμένες με βάση τα πρότυπα που ίσχυαν την εποχή εκείνη για τα επιβατικά αυτοκίνητα – και πίσω καθίσματα με ψηλή πλάτη και σταθερά προσκέφαλα. Οι αερόσακοι οδηγού και συνοδηγού, καθώς και το ABS ανήκαν στον στάνταρ εξοπλισμό.
1997
Ξεκινά η παραγωγή του Transit στο εργοστάσιο συναρμολόγησης οχημάτων της Ford στο Hai Dong του Βιετνάμ. Το πρώτο «Made in China» μοντέλο της οικογένειας Transit κατασκευάζεται στο Nanchang από την JMC - μία κοινοπραξία που δημιουργήθηκε από την Jiangling Motors Co., Ltd. και την Ford.
1998
Το Transit ενσωματώνει τα συστήματα Electronic Brake Force Distribution και Traction Assist, βελτιωμένο σύστημα immobiliser και κλείδωμα κολόνας τιμονιού. Για πρώτη φορά, μια σειρά από διάφορες εκδόσεις του μοντέλου μετατράπηκαν προκειμένου να καταναλώνουν υγραέριο (LPG). Την χρονιά αυτή παρουσιάστηκε και το καινοτόμο σύστημα Autoclutch, που προσέφερε τη δυνατότητα χειροκίνητης διαδοχής των σχέσεων και αυτόματη λειτουργία συμπλέκτη.
2000
Μετά από 35 χρόνια, το ολοκαίνουργιο Ford Transit τέταρτης γενιάς πραγματοποιεί την πρώτη του εμφάνιση στην αγορά. Κατασκευαζόταν στο εργοστάσιο συναρμολόγησης οχημάτων της Ford στο Genk του Βελγίου. Το δημόσιο ντεμπούτο πραγματοποιήθηκε στο RAI European Road Transport Show του 2000 στο Άμστερνταμ. Για πρώτη φορά στον κλάδο, οι εκδόσεις με κίνηση στους εμπρός ή τους πίσω τροχούς βασίζονταν στην ίδια πλατφόρμα.
Ένα ακόμα ορόσημο παραγωγής – το Ford Transit φτάνει τις 4.000.000 μονάδες.
2001
Το νέο Ford Transit αποκτά το προηγμένο αυτοματοποιημένο κιβώτιο Durashift EST.
Το νέο Ford Transit αποσπά την τίτλο «International Van of the Year 2001», κερδίζει στη δοκιμή «Arctic Van Test» που πραγματοποιήθηκε το 2001 στη Λαπωνία και αποσπά στη Γερμανία την κορυφαία διάκριση «Parcel Van of the Year 2001».
2002
Το Transit Jumbo των 4,25 τόνων, το οποίο διέθετε διπλούς πίσω τροχούς, παρουσιάστηκε στο Amsterdam International Motor Show. Βασισμένο στην επιτυχία του Transit Jumbo των 3,5 τόνων που λανσαρίστηκε το 2001, το νέο μοντέλο προσέφερε τον καλύτερο συνδυασμό χώρου φόρτωσης και ωφέλιμου φορτίου στη γκάμα του μοντέλου.
Η Ford αποκάλυψε επίσης το Transit Connect, το νέο, μικρότερο μέλος της οικογένειας Transit, το οποίο προσέφερε κορυφαία ευελιξία όσον αφορά τον χώρο φόρτωσης και την προστασία, αλλά και χαμηλό κόστος ιδιοκτησίας.
Ο νέος υπερτροφοδοτούμενος πετρελαιοκινητήρας Duratorq TDCi με σύστημα common-rail της Ford ξεκίνησε να διατίθεται στη γκάμα του μοντέλου, αρχικά στην έκδοση 2.0L 125 PS για τα προσθιοκίνητα Transit.
2003
Η γκάμα συμπληρώνεται από τη νέα έκδοση 2 τόνων με χαμηλό πάτωμα.
Το νέο Ford Transit Connect κατακτά τον τίτλο «International Van of the Year», κερδίζοντας παράλληλα βραβεία σε επτά ξεχωριστές χώρες.
Μία ακόμα πρωτιά – το ABS ανήκει πλέον στον βασικό εξοπλισμό.
2004
Η παραγωγή του μοντέλου μεταφέρθηκε από το Genk του Βελγίου στο προηγμένο εργοστάσιο της Ford Otosan στο Kocaeli της Τουρκίας.
2005
Το Ford Transit Connect κέρδισε στη δοκιμή «Arctic Van Test 2005» που πραγματοποιήθηκε στη Λαπωνία.
Το Ford Transit κατακτά ένα ακόμα σημαντικό ορόσημο, με την παραγωγή του να φτάνει τις 5.000.000 μονάδες. Στις 9 Αυγούστου του ίδιου έτους, το Transit γιόρτασε τα 40ά του γενέθλια.
To be continued…
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
